Talált 440 Eredmények: przywrócenie świątyni
Zbroję jego złożyli w świątyni Asztarty, a ciało powiesili na murze Bet-Szean. (1 Księga Samuela 31, 10)
W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga. Usłyszał On głos mój ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu. (2 Księga Samuela 22, 7)
Salomon spowinowacił się z faraonem, królem egipskim, gdyż wziął za żonę córkę faraona i sprowadził ją do Miasta Dawidowego, zanim dokończył budowy swego pałacu oraz świątyni Pańskiej jako też murów okalających Jerozolimę. (1 Księga Królewska 3, 1)
Wiesz, że Dawid, mój ojciec, nie mógł budować świątyni Imieniu Pana, Boga swego, z powodu wojen, jakimi go dokoła otoczyli [wrogowie], dopóki Pan nie położył ich pod jego stopy. (1 Księga Królewska 5, 17)
Murarze więc Salomona i murarze Hirama wraz z Giblitami ciosali i przygotowywali drewno i kamienie na budowę świątyni. (1 Księga Królewska 5, 32)
Sień zaś przed główną budowlą świątyni miała dwadzieścia łokci długości, stosownie do szerokości świątyni, i dziesięć łokci szerokości, w kierunku długości świątyni. (1 Księga Królewska 6, 3)
Na murze świątyni dokoła poprowadził nadbubowę z pięter "wzdłuż murów świątyni" wokół głównej budowli i sanktuarium oraz zrobił dokoła boczne pomieszczenia. (1 Księga Królewska 6, 5)
Piętro dolne szerokości pięciu łokci, średnie szerokości sześciu łokci, a trzecie szerokości siedmiu łokci, gdyż zaopatrzył dom na zewnątrz w skarpy dokoła, aby pomieszczeń bocznych nie trzymały mury świątyni. (1 Księga Królewska 6, 6)
Jeżeli będziesz postępował według moich praw i wypełniał moje nakazy oraz przestrzegał wszystkich moich poleceń, postępując według nich, to wypełnię na tobie moją obietnicę daną Dawidowi, twemu ojcu, i w świątyni tej, którą Mi budujesz, (1 Księga Królewska 6, 12)
Mury domu obłożył wewnątrz deskami cedrowymi od podłogi domu aż do belek sufitu, "wnętrze pokrył drzewem", a podłogę świątyni wyłożył deskami cyprysowymi. (1 Księga Królewska 6, 15)
Ponadto od tylnej strony świątyni zbudował z desek cedrowych od podłogi aż do belek [ścianę na] dwadzieścia łokci, aby oddzielić od świątyni sanktuarium, to jest Miejsce Najświętsze. (1 Księga Królewska 6, 16)
Cedrowe wnętrze świątyni zdobiły rzeźby rozchylonych kielichów kwiatowych i girlandy kwiecia. Wszystko było cedrowe. Kamienia nie było widać. (1 Księga Królewska 6, 18)