Talált 29 Eredmények: amor veram amicitiam

  • Hi autem, qui iniquo sacrificio praepositi erant, propter antiquam cum viro amicitiam tollentes eum secreto rogabant, ut afferret carnes, quibus uti ei liceret quaeque ab ipso paratae essent, et fingeret se eas manducare, quas rex imperaverat de sacrificii carnibus, (Liber II Maccabaeorum 6, 21)

  • ut hoc facto a morte liberaretur et propter veterem cum illis amicitiam consequeretur humanitatem. (Liber II Maccabaeorum 6, 22)

  • Melior est manifesta correptio quam amor absconditus. (Liber Proverbiorum 27, 5)

  • Omnia haec contuli in corde meo, ut curiose intellegerem quod iusti atque sapientes et opera eorum sunt in manu Dei. Utrum amor sit an odium, omnino nescit homo: coram illis omnia. (Liber Ecclesiastes 9, 1)

  • Amor quoque eorum et odium et invidiae simul perierunt, nec iam habent partem in hoc saeculo et in opere, quod sub sole geritur. (Liber Ecclesiastes 9, 6)

  • Infinitus enim thesaurus est hominibus; quem qui acquisierunt, ad amicitiam in Deum se paraverunt propter disciplinae dona commendati. (Liber Sapientiae 7, 14)

  • Ipse enim dedit mihi horum, quae sunt, scientiam veram, ut sciam dispositionem orbis terrarum et virtutes elementorum, (Liber Sapientiae 7, 17)

  • Qui timet Deum, aeque habebit amicitiam eius, quoniam secundum illum erit amicus illius. (Liber Ecclesiasticus 6, 17)

  • Pungens oculum deducit lacrimas, et, qui pungit cor, pellit amicitiam. (Liber Ecclesiasticus 22, 24)

  • Mittens lapidem in volatilia fugat illa; sic et qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam. (Liber Ecclesiasticus 22, 25)

  • concordia fratrum et amor proximorum et vir et mulier bene sibi consentientes. (Liber Ecclesiasticus 25, 2)

  • Sicut enim homo, qui extulit mortuum suum, sic et qui perdit amicitiam proximi sui; (Liber Ecclesiasticus 27, 20)


“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina