Talált 233 Eredmények: novum caelum
et induere novum hominem, qui secundum Deum creatus est in iustitia et sanctitate veritatis. (Epistula ad Ephesios 4, 24)
et induistis novum, eum, qui renovatur in agnitionem secundum imaginem eius, qui creavit eum, (Epistula ad Colossenses 3, 10)
vituperans enim eos dicit: “Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et consummabo super domum Israel et super domum Iudae testamentum novum; (Epistula ad Hebraeos 8, 8)
Dicendo “novum” veteravit prius; quod autem antiquatur et senescit, prope interitum est. (Epistula ad Hebraeos 8, 13)
Non enim in manufacta Sancta Christus introivit, quae sunt similitudo verorum, sed in ipsum caelum, ut appareat nunc vultui Dei pro nobis; (Epistula ad Hebraeos 9, 24)
cuius vox movit terram tunc, modo autem pronuntiavit dicens: “Adhuc semel ego movebo non solum terram sed et caelum”. (Epistula ad Hebraeos 12, 26)
Ante omnia autem, fratres mei, nolite iurare neque per caelum neque per terram, neque aliud quodcumque iuramentum; sit autem vestrum “Est” est, et “Non” non, uti non sub iudicio decidatis. (Epistula Iacobi 5, 12)
et rursum oravit, et caelum dedit pluviam, et terra germinavit fructum suum. (Epistula Iacobi 5, 18)
qui est in dextera Dei, profectus in caelum, subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus. (Epistula I Petri 3, 22)
Carissimi, non mandatum novum scribo vobis sed mandatum vetus, quod habuistis ab initio: mandatum vetus est verbum, quod audistis. (Epistula I Ioannis 2, 7)
Verumtamen mandatum novum scribo vobis, quod est verum in ipso et in vobis, quoniam tenebrae transeunt, et lumen verum iam lucet. (Epistula I Ioannis 2, 8)
Et nunc rogo te, domina, non tamquam mandatum novum scribens tibi, sed quod habuimus ab initio, ut diligamus alterutrum. (Epistula II Ioannis 1, 5)