Talált 238 Eredmények: regnavit Ieroboam

  • Nec invaluit ultra Ieroboam in diebus Abiae. Quem percussit Dominus, et mortuus est. (Liber II Paralipomenon 13, 20)

  • et abstulit e cunctis urbibus Iudae excelsa et thymiateria et regnavit in pace. (Liber II Paralipomenon 14, 4)

  • Regnavit autem Iosaphat filius eius pro eo et invaluit contra Israel. (Liber II Paralipomenon 17, 1)

  • Regnavit igitur Iosaphat super Iudam. Et erat triginta quinque annorum, cum regnare coepisset; viginti autem et quinque annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Azuba filia Selachi. (Liber II Paralipomenon 20, 31)

  • Triginta duorum annorum erat Ioram, cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Ierusalem. (Liber II Paralipomenon 21, 5)

  • Triginta duorum annorum fuit, cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Ierusalem. Obiitque nullo relicto desiderio sui; et sepelierunt eum in civitate David, verumtamen non in sepulcro regum. (Liber II Paralipomenon 21, 20)

  • Filius viginti duo annorum erat Ochozias, cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Athalia filia Amri. (Liber II Paralipomenon 22, 2)

  • Fuit ergo cum eis in domo Dei absconditus sex annis, quibus regnavit Athalia super terram. (Liber II Paralipomenon 22, 12)

  • Septem annorum erat Ioas, cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Sebia de Bersabee. (Liber II Paralipomenon 24, 1)

  • Viginti quinque annorum erat Amasias, cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Ioaden de Ierusalem. (Liber II Paralipomenon 25, 1)

  • Sedecim annorum erat Ozias, cum regnare coepisset, et quinquaginta duobus annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Iechelia de Ierusalem. (Liber II Paralipomenon 26, 3)

  • Viginti quinque annorum erat Ioatham, cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Ierusa filia Sadoc. (Liber II Paralipomenon 27, 1)


“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina