Talált 649 Eredmények: terrae

  • de fossa terrae usque ad crepidinem inferiorem duo cubiti, et latitudo cubiti unius; et a crepidine minore usque ad crepidinem maiorem quattuor cubiti, et latitudo unius cubiti. (Prophetia Ezechielis 43, 14)

  • Omnis populus terrae tenebitur ad hanc oblationem principi in Israel; (Prophetia Ezechielis 45, 16)

  • Et faciet princeps in die illa pro se et pro universo populo terrae vitulum pro peccato; (Prophetia Ezechielis 45, 22)

  • Et adorabit populus terrae ad ostium portae illius in sabbatis et in calendis coram Domino. (Prophetia Ezechielis 46, 3)

  • Et cum intrabit populus terrae in conspectu Domini in sollemnitatibus, qui ingreditur per portam aquilonis, ut adoret, egrediatur per viam portae meridianae; porro qui ingreditur per viam portae meridianae, egrediatur per viam portae aquilonis: non revertetur per viam portae, per quam ingressus est, sed e regione illius egredietur. (Prophetia Ezechielis 46, 9)

  • Hic est autem terminus terrae: ad plagam septentrionalem a mari Magno via Hethalon ad introitum Emath, (Prophetia Ezechielis 47, 15)

  • Et erit eis oblatio de oblatione terrae sanctum sanctorum iuxta terminum Levitarum; (Prophetia Ezechielis 48, 12)

  • et non venumdabunt ex eo neque mutabunt, neque transferetur oblatio terrae, quia sanctificata est Domino. (Prophetia Ezechielis 48, 14)

  • Et post te consurget regnum aliud minus te et regnum tertium aliud aereum, quod imperabit universae terrae. (Prophetia Danielis 2, 39)

  • Visio capitis mei in cubili meo: Videbam, et ecce arbor in medio terrae, et altitudo eius nimia. (Prophetia Danielis 4, 7)

  • Magna arbor et fortis, et proceritas eius contingens caelum; aspectus illius erat usque ad terminos universae terrae. (Prophetia Danielis 4, 8)

  • Verumtamen germen radicum eius in terra sinite et in vinculo ferreo et aereo in herbis agri, et rore caeli tingatur, et cum feris pars eius in herba terrae. (Prophetia Danielis 4, 12)


“Há alegrias tão sublimes e dores tão profundas que não se consegue exprimir com palavras. O silêncio é o último recurso da alma, quando ela está inefavelmente feliz ou extremamente oprimida!” São Padre Pio de Pietrelcina