Talált 280 Eredmények: gunaika

  • kai eishlqen proV thn gunaika autou kai elaben en gastri kai eteken uion kai ekalesen to onoma autou baraga oti en kakoiV egeneto en oikw mou (I Crônicas 7, 23)

  • kai saarhm egennhsen en tw pediw mwab meta to aposteilai auton wsim kai thn baada gunaika autou (I Crônicas 8, 8)

  • kai elaben eautw roboam gunaika thn mollaq qugatera ierimouq uiou dauid abaian qugatera eliab tou iessai (II Crônicas 11, 18)

  • kai apesteilen iwaV basileuV israhl proV amasian basilea iouda legwn o acouc o en tw libanw apesteilen proV thn kedron thn en tw libanw legwn doV thn qugatera sou tw uiw mou eiV gunaika kai idou eleusetai ta qhria tou agrou ta en tw libanw kai hlqan ta qhria kai katepathsan ton acouc (II Crônicas 25, 18)

  • kai eporeuqh celkiaV kai oiV eipen o basileuV proV oldan thn profhtin gunaika sellhm uiou qakouaq uiou cellhV fulassousan taV stolaV kai auth katwkei en ierousalhm en masana kai elalhsan auth kata tauta (II Crônicas 34, 22)

  • ean de sunagagwsin crusion kai argurion kai pan pragma wraion kai idwsin gunaika mian kalhn tw eidei kai tw kallei (Esdras 4, 18)

  • anqrwpoV ton eautou patera egkataleipei oV exeqreyen auton kai thn idian cwran kai proV thn idian gunaika kollatai (Esdras 4, 20)

  • kai pleion agapa anqrwpoV thn idian gunaika mallon h ton patera kai thn mhtera (Esdras 4, 25)

  • kai ek twn ierewn oi empoioumenoi ierwsunhV kai ouc eureqhsan uioi obbia uioi akkwV uioi ioddouV tou labontoV augian gunaika twn qugaterwn farzellaiou kai eklhqh epi tw onomati autou (Esdras 5, 38)

  • kai apo twn uiwn twn ierewn uioi cabia uioi akouV uioi berzellai oV elaben apo qugaterwn berzellai tou galaaditou gunaika kai eklhqh epi tw onomati autwn (Neemias 2, 61)

  • oti polloi en iouda enorkoi hsan autw oti gambroV hn tou secenia uiou hrae kai iwanan uioV autou elaben thn qugatera mesoulam uiou baracia eiV gunaika (Neemias 16, 18)

  • kai ote egenomhn anhr elabon annan gunaika ek tou spermatoV thV patriaV hmwn kai egennhsa ex authV twbian (Tobias 1, 9)


“Há alegrias tão sublimes e dores tão profundas que não se consegue exprimir com palavras. O silêncio é o último recurso da alma, quando ela está inefavelmente feliz ou extremamente oprimida!” São Padre Pio de Pietrelcina