Talált 157 Eredmények: aeternam vitam spem

  • qui redimit de interitu vitam tuam qui coronat te in misericordia et miserationibus (Liber Psalmorum 102, 4)

  • zai memor esto verbi tui servo tuo in quo mihi spem dedisti (Liber Psalmorum 118, 49)

  • sicut ros Hermon qui descendit in montes Sion quoniam illic mandavit Dominus benedictionem et vitam usque in sæculum (Liber Psalmorum 132, 3)

  • quia persecutus est inimicus animam meam humiliavit in terra vitam meam conlocavit me in obscuris sicut mortuos sæculi (Liber Psalmorum 142, 3)

  • tunc vero ex amicis Heliodori quidam rogabant confestim Onian ut invocaret Altissimum et vitam donaret ei qui in supremo spiritu erat constitutus (Liber II Maccabaeorum 3, 31)

  • cumque summus sacerdos exoraret idem juvenes eisdem vestibus amicti adstantes Heliodoro dixerunt Oniæ sacerdoti gratias age nam propter eum tibi Dominus vitam donavit (Liber II Maccabaeorum 3, 33)

  • Judas autem Macchabeus qui decimus fuerat secesserat in desertum locum ibique inter feras vitam in montibus cum suis agebat et fæni cibo vescentes demorabantur ne participes essent coinquinationis (Liber II Maccabaeorum 5, 27)

  • at ille gloriosam mortem magis quam odibilem vitam amplectens voluntarie præibat ad supplicium (Liber II Maccabaeorum 6, 19)

  • non enim ætatem nostram dignum est inquit fingere ut multi adulescentium arbitrati Eleazarum nonaginta annorum transisse ad vitam alienigenarum (Liber II Maccabaeorum 6, 24)

  • quam ob rem fortiter vitam excedendo senectute quidem dignus apparebo (Liber II Maccabaeorum 6, 27)

  • et cum jam esset ad mortem sic ait potius est ab hominibus morti datos spem expectare a Deo iterum ab ipso resuscitandos tibi enim resurrectio ad vitam non erit (Liber II Maccabaeorum 7, 14)

  • supra modum autem mater mirabilis et bonorum memoria digna quæ pereuntes septem filios sub unius diei tempore conspiciens bono animo ferebat propter spem quam in Deum habebat (Liber II Maccabaeorum 7, 20)


“Os corações fortes e generosos não se lamentam, a não ser por grandes motivos e,ainda assim,não permitem que tais motivos penetrem fundo no seu íntimo.(P.e Pio) São Padre Pio de Pietrelcina