Talált 135 Eredmények: voce

  • itaque inclinata ad illum inridens crudelem tyrannum ait patria voce fili mi miserere mei quæ te in utero decem menses portavi et lac triennio dedi et alui et in ætatem istam perduxi (Liber II Maccabaeorum 7, 27)

  • incipiens voce patria et cum hymnis clamorem extollens fugam Gorgiæ militibus incussit (Liber II Maccabaeorum 12, 37)

  • facto itaque clamore et perturbatione suscitata patria voce omnipotentem Dominum benedicebant (Liber II Maccabaeorum 15, 29)

  • habere autem celebritatem tertiadecima die mensis adar quod dicitur voce syriaca pridie Mardochei die (Liber II Maccabaeorum 15, 37)

  • qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte consurgens maledicenti similis erit (Liber Proverbiorum 27, 14)

  • et erunt post hæc decidentes sine honore et in contumelia inter mortuos in perpetuum quoniam disrumpet illos inflatos sine voce et commovebit illos a fundamentis et usque ad supremum desolabuntur et erunt gementes et memoria illorum periet (Liber Sapientiae 4, 19)

  • in voce dicit obaudite me divini fructus et quasi rosa plantata super rivum aquarum fructificate (Liber Ecclesiasticus 39, 17)

  • date nomini ejus magnificentiam et confitemini illi in voce labiorum vestrorum in canticis labiorum et cinyris et sic dicetis in confessione (Liber Ecclesiasticus 39, 20)

  • et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis et domus impleta est fumo (Liber Isaiae 6, 4)

  • hinni voce tua filia Gallim adtende Laisa paupercula Anathoth (Liber Isaiae 10, 30)

  • et erit qui fugerit a voce formidinis cadet in foveam et qui se explicuerit de fovea tenebitur laqueo quia cataractæ de excelsis apertæ sunt et concutientur fundamenta terræ (Liber Isaiae 24, 18)

  • eritque repente confestim a Domino exercituum visitabitur in tonitru et commotione terræ et voce magna turbinis et tempestatis et flammæ ignis devorantis (Liber Isaiae 29, 6)


“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina