1 Saul namawiał syna swego Jonatana i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida.
2 Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu.
3 Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o tym cię zawiadomię.
4 Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem Saulem; powiedział mu: Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze Dawidowi! Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego dla ciebie bardzo pożyteczne.
5 On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?
6 Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: Na życie Pana, nie będzie zabity!
7 Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i [Dawid] został u niego jak poprzednio.
8 Znów wybuchła wojna. Wyruszył więc Dawid i walczył z Filistynami, i zadał im wielką klęskę, tak że musieli przed nim uciekać.
9 Zły zaś duch, zesłany przez Pana, opanował Saula, kiedy przebywał on w domu, trzymając dzidę w ręku, a Dawid [tymczasem] grał na cytrze.
10 I Saul usiłował dzidą przybić Dawida do ściany. Uniknął on jednak [ciosu] Saula, a dzida utkwiła w ścianie. Tej też nocy Dawid ratował się ucieczką.
11 Tymczasem Saul wysłał posłańców do domu Dawidowego, aby go pilnowali i zaraz z rana zabili. Jednak Mikal, żona Dawida, przestrzegła go, mówiąc: Jeżeli tej nocy nie ujdziesz z życiem, jutro będziesz zabity.
12 Mikal spuściła przeto Dawida przez okno, a on uszedł, zbiegł i ocalał.
13 Wzięła potem posążek i ułożyła w łożu, umieściła poduszkę z koziej sierści u jego wezgłowia i przykryła płaszczem.
14 Gdy więc Saul przysłał posłańców, aby przyprowadzili Dawida, powiedziała, że jest chory.
15 Wysłał więc Saul posłańców, aby go odwiedzili, mówiąc: Przynieście go wraz z łożem do mnie, aby go zabić.
16 Kiedy jednak posłańcy przyszli, zobaczyli w łożu posążek, a u wezgłowia poduszkę z koziej sierści.
17 Powiedział Saul do Mikal: Czemu mnie oszukałaś, pozwalając, by mój wróg uratował się ucieczką? Mikal odpowiedziała Saulowi: Sam mi powiedział: Wypuść mnie, bo inaczej cię zabiję.
18 Ratując się ucieczką Dawid przybył do Samuela w Rama i opowiedział mu wszystko, co mu uczynił Saul; następnie udał się z Samuelem do Najot, gdzie zamieszkali.
19 Doniesiono o tym Saulowi słowami: Dawid przebywa w Najot koło Rama.
20 Saul wysłał więc posłańców, aby schwytali Dawida. Ci spostrzegli gromadę proroków, którzy prorokowali, i Samuela, który był ich przywódcą. Także posłańcami owładnął duch Boży i oni też prorokowali.
21 Kiedy doniesiono o tym Saulowi, wysłał trzecich posłańców, ale i oni zaczęli prorokować.
22 Saul udał się osobiście do Rama i zbliżywszy się do wielkiej studni w Seku, wywiadywał się: Gdzie jest Samuel i Dawid? Odpowiedziano mu: Właśnie jest w Najot koło Rama.
23 Udał się więc do Najot koło Rama, ale duch Boży owładnął także i nim, i idąc ciągle prorokował, aż dotarł do Najot koło Rama.
24 Wtedy zdjął swe szaty i prorokował w obecności Samuela, i upadł, [i leżał] nagi przez cały dzień i całą noc. Stąd powiedzenie: Czyż i Saul między prorokami?
Versículos relacionados com 1 Księga Samuela, 19:
1 Samuel 19 opowiada o tym, jak król Saul zaczyna prześladować Dawida, który stał się jego rywalem i zagrożeniem dla tronu. Rozdział dotyczy takich tematów, jak zazdrość, zdrada, prześladowanie, boska ochrona i wierność.
Psalm 37:1-2: „Nie obudzajcie wam z powodu złoczyńców, ani nie zazdrościlicie ci, którzy praktykują niegodziwość. Ponieważ wkrótce zostaną zbudowani jak zioła i uschnij jako warzywo”. Ten werset podkreśla bezużyteczność zazdrości i nienawiści do innych, co motywuje Saul do ścigania Dawida. Psalmista wzywa do zaufania Bogu, który przyniesie sprawiedliwość tym, którzy praktykują zło.
Przysłów 17:17: „Przez cały czas kochaj przyjaciela i udrękę, że brat jest stworzony”. Ten werset mówi o znaczeniu przyjaźni i wierności, wartości, które Dawid wykazuje, chroniąc Jonathana, syna Salu, nawet gdy jego teść próbuje go zabić.
Psalm 34:19: „Istnieje wiele dolegliwości sprawiedliwych, ale Pan dostarcza go ze wszystkich”. Ten werset kładzie nacisk na boską ochronę dla tych, którzy szukają sprawiedliwości i prawości, których Dawid doświadcza, gdy ucieka z różnych prób zamordowania Saula.
Przysłów 26:24-25: „To, co nienawidzi w twoich ustach, ale w środku obejmuje oszustwo. Kiedy błagasz cię gładkim głosem, nie robisz w nim, dla siedmiu obrzydliwości jest w twoim sercu”. Ten werset mówi o kłamstwie i zdradzie, zachowaniach, które Saul wykazuje, udając, że wybacza Dawida, ale w rzeczywistości nadal go ściga.
Psalm 27:1: „Pan jest moim światłem i moim zbawieniem; kogo będę się bać? Czy Pan Fortress mojego życia, którego mnie boję?” Ten werset podkreśla znaczenie zaufania do Boga, co Dawid pokazuje, stawiając czoła prześladowaniom Saula z odwagą i wiarą.
Capitoli: