1 Kiedy Atalia, matka Ochozjasza, dowiedziała się, że syn jej umarł, zabrała się do wytępienia całego potomstwa królewskiego.
2 Lecz Joszeba, córka króla Jorama, siostra Ochozjasza, zabrała Joasza, syna Ochozjasza - wyniósłszy go potajemnie spośród mordowanych synów królewskich - i przed wzrokiem Atalii skryła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, tak iż nie został zabity.
3 Przebywał więc z nią sześć lat ukryty w świątyni Pańskiej, podczas gdy Atalia rządziła w kraju.
4 W siódmym roku Jojada polecił sprowadzić setników, Karyjczyków i straż przyboczną, przyprowadził ich do siebie w świątyni Pańskiej. Zawarł z nimi układ i kazał im złożyć przysięgę [w świątyni] Pańskiej, i pokazał im syna królewskiego.
5 Następnie wydał im taki rozkaz: Oto rozkaz, który macie wykonać. Jedna trzecia z was, podejmujących służbę w szabat, ma trzymać straż przy pałacu królewskim.
6 Jedna trzecia przy Bramie Sur. Jedna trzecia przy bramie za strażą. Trzymajcie kolejno straż nad pałacem.
7 Dwa oddziały z was wszystkich - schodzących ze służby w szabat - mają trzymać straż w świątyni Pańskiej przy królu.
8 Otoczcie w krąg króla, każdy z bronią w ręku! Kto by chciał wtargnąć w szeregi, niech zginie! Bądźcie przy królu, dokądkolwiek się uda!
9 Setnicy wykonali wszystko, jak im rozkazał kapłan Jojada. Każdy wziął swoich ludzi - tak tych, co podejmują służbę w szabat, jak i tych, co w szabat z niej schodzą, i przyszli do kapłana Jojady.
10 Kapłan zaś wręczył setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które były w świątyni Pańskiej.
11 Straż przyboczna ustawiła się naokoło króla - każdy z bronią w ręku - od węgła południowego świątyni aż do północnego, przed ołtarzem i świątynią.
12 Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i [wręczył] świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: Niech żyje król!
13 Słysząc wrzawę ludu, Atalia udała się do ludu, do świątyni Pańskiej.
14 Spojrzała: a oto król stoi przy kolumnie - zgodnie ze zwyczajem, dowódcy i trąby naokoło króla, cały lud kraju raduje się i dmie w trąby. Atalia więc rozdarła szaty i zawołała: Spisek! Spisek!
15 Wtedy kapłan Jojada wydał rozkaz setnikom dowodzącym wojskiem, polecając im: Wyprowadźcie ją ze świątyni poza szeregi, a gdyby ktoś za nią szedł, niech zginie od miecza! Mówił bowiem kapłan: Nie powinna zginąć w świątyni Pańskiej.
16 Pochwycono ją, i gdy weszła na drogę, którą wjeżdżają konie ku pałacowi, została tam zabita.
17 Jojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, by byli ludem Pańskim, [ oraz między królem a ludem ].
18 Po czym cały lud kraju wyruszył do świątyni Baala i zburzył ją. Ołtarze jej i posągi potłuczono całkowicie, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. I ustanowił kapłan [Jojada] straż nad świątynią Pańską.
19 Następnie wziął setników, Karyjczyków, straż przyboczną i cały lud kraju. Wyprowadzili króla ze świątyni Pańskiej i wkroczyli przez Bramę Straży do pałacu królewskiego. Tak więc [Joasz] zasiadł na tronie królewskim.
20 Cały lud kraju radował się, a miasto zażywało spokoju. Atalię zaś zabito mieczem w pałacu króla.
Versículos relacionados com 2 Księga Królewska, 11:
Rozdział 11 Księgi 2 Kings donosi o powstaniu Joasa na tron Judy po śmierci Atalii, który uzurpował tron i próbował zniszczyć potomstwo Dawida. Rozdział podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida i wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 królach 11:
2 Samuel 7:16: „Twoja dynastia i twoje królestwo będą stanowcze na zawsze przede mną; twój tron zostanie założony na zawsze”. Ten werset jest obietnicą Boga dla Dawida, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.
Psalm 132:11-12: „Pan ma przysięgę Dawidowi, zdecydowaną przysięgę, że nie odwołał:„ Połoczę jednego z jego potomków na jego tronie. Jeśli jego dzieci są wierne mojemu przymierze i świadectwa, których uczę, które uczę, które uczę oni, ich dzieci będą królami na zawsze na swoim tronie. ”„ Ten psalm mówi o obietnicy Boga Dawidowi, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.
Psalm 146:3-4: „Nie ufaj książętom, zwykłym śmiertelnikom, niezdolnym do ocalenia. Kiedy idzie ich duch, wracają do pyłu; tego samego dnia ich plany się skończyły”. Ten Psalm mówi o znaczeniu zaufania Bogu, a nie ludzkim władcom. Historia Joása podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida, ale także podkreśla wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy.
1 Królowie 1:50-51: „Adonias bał się Salomona i wstał, poszedł i przylgnął do końca ołtarza. Więc Salomon wiedział, że Adonijah się go bał, i gdyby go szukał. Adonias był i był dumny przed Salomonem , a Salomon powiedział do niego: „Idź do domu”. „Ten werset opisuje sytuację, w której mężczyzna szuka schronienia na ołtarzu świątyni. Jest to istotne w kontekście historii Joása, w której jest koronowany w świątyni, a prawdziwą linię jest chroniona przez kapłanów i strażników świątynnych.
1 Kronik 9:27: „Spędzili noc w domu Bożym, ponieważ mieli obowiązek zatrzymać go i otwierać swoje drzwi każdego ranka”. Ten werset opisuje obowiązki tragarzy świątyni. Historia 1 Kronik 9 mówi o lud Izraela, którzy wraca z wygnania babilońskiego i ich reorganizację jako naród. Werset, o którym mowa, podkreśla znaczenie tragarzy świątynnych w celu utrzymania bezpieczeństwa i integralności świętego miejsca. Porterzy byli odpowiedzialni za obserwowanie drzwi, pozwalając tylko tym, którzy byli autoryzowani i zapewnianie, że wszystko w świątyni jest w porządku. Ten werset pokazuje, w jaki sposób organizacja i dyscyplina były ważne w wielbieniu Boga.
Capitoli: