2 Księga Kronik, 21

19. która trwała dwa lata, aż w końcu drugiego roku, gdy nadeszła ostatnia chwila, wyszły mu wnętrzności na skutek choroby i zmarł wśród dokuczliwych boleści. A lud jego nie spalił mu kadzidła, jak palił jego przodkom.

Versi relativi a 2 Księga Kronik, 21:

Rozdział 21 z 2 Kronik opowiada historię króla Jeorão, syna Jehoshaphata, który orzekł Judę po śmierci ojca. Rozdział opisuje jego niegodziwość i konsekwencje tego panowania i ludowi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w rozdziale:

Przysłów 29:2: „Kiedy sprawiedliwa zasada, ludzie się radują; ale kiedy niegodziwi dominują, ludzie jęczą”. Ten werset mówi o związku między sprawiedliwością a radością ludu, czymś, co jest zaniedbywane przez Jeorão za jego panowanie.

Psalm 106:39: „Zatrzymali się swoimi dziełami i uszkodzili się swoimi aktami prostytucji”. Ten werset mówi o grzechu i korupcji, w jakim zaangażował się Jeorão, powodując moralną degradację ludu Judy.

Przysłów 10:27: „Strach przed Panem rozszerza życie, ale życie niegodziwych jest skrócone”. Ten werset opisuje karę, którą Jeorão otrzymał za swoją niegodziwość, ponieważ jego życie zostało skrócone przez jego grzechy.

Ezechiela 18:20: „Syn nie poprowadzi niegodziwości Ojca, ani Ojciec nie poprowadzi niegodziwości Syna. Sprawiedliwa prawość będzie nad nim, a niegodziwość niegodziwców będzie na nim”. Ten werset opowiada o osobistej odpowiedzialności za nasze działania, coś, co Jeorão zignorował, podążając śladami swojego ojca Jehoshaphata, który również popełnił grzechy.

1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Ten werset mówi o pokucie i przebaczeniu ofiarowanym przez Boga tym, którzy wyznają swoje grzechy i zwracają się do Niego. Niestety Jeorão nie okazał pokuty, a zatem ponieśli konsekwencje swoich działań.