1 Kiedy to wszystko się zakończyło, wszyscy Izraelici, którzy tam byli, udali się do miast Judy, zniszczyli wtedy stele, połamali aszery, znieśli całkowicie wyżyny i ołtarze w całej ziemi Judy i Beniamina, Efraima i Manassesa. Potem powrócili wszyscy Izraelici do swych miast, każdy do swej posiadłości.
2 Ezechiasz przywrócił zmiany kapłanów i lewitów: w każdej z ich zmian, odpowiednio do służby, kapłanów i lewitów: do składania całopaleń i ofiar biesiadnych, aby pełnili służbę i odprawiali, i śpiewali pieśni pochwalne w bramach obozu Pańskiego.
3 Część z majątku królewskiego przeznaczono na ofiary całopalne, a mianowicie na całopalenia poranne i wieczorne, na całopalenia w szabaty, w dni nowiu księżyca i uroczystości - tak, jak to przepisane w Prawie Pańskim.
4 Rozkazał też ludowi, mieszkańcom Jerozolimy, aby oddawali części należne kapłanom i lewitom, aby mogli oni wytrwać w Prawie Pańskim.
5 Skoro tylko rozszedł się ten rozkaz, ofiarowali Izraelici pierwociny zboża, moszczu, oliwy i miodu oraz wszelkich ziemiopłodów i przynieśli obfite dziesięciny ze wszystkiego.
6 Izraelici i potomkowie Judy, którzy mieszkali w miastach judzkich, dostarczyli dziesięcinę z wołów i owiec, oraz dziesięcinę z darów poświęconych Panu, ich Bogu. Składali to wszystko na stosy.
7 Trzeciego miesiąca rozpoczęli kłaść te stosy, a w miesiącu siódmym zakończyli.
8 Przyszedłszy potem Ezechiasz i jego naczelnicy i zobaczywszy stosy, błogosławili Pana i Jego lud, Izraela.
9 Pytał wówczas Ezechiasz kapłanów i lewitów w sprawie tych stosów.
10 Odpowiedział mu wówczas Azariasz, arcykapłan z rodu Sadoka: Gdy zaczęto wnosić tę świętą daninę do domu Pańskiego, najedliśmy się i nasycili, i pozostało jeszcze w obfitości, albowiem Pan pobłogosławił swój lud i dlatego pozostało to mnóstwo rzeczy.
11 Rozkazał więc Ezechiasz przygotować składy w świątyni Pańskiej. Gdy je przygotowali,
12 wnieśli tam świętą daninę, to jest dziesięcinę i rzeczy święte. Przełożonym nad nimi został lewita Konaniasz i jego brat Szimei, jako drugi,
13 a Jechiel, Azazjasz, Nachat, Asahel, Jerimot, Jozabad, Eliel, Jismakiasz, Machat i Benajasz byli nadzorcami pod kierunkiem Konaniasza i jego brata Szimejego, zgodnie z poleceniem króla Ezechiasza i przełożonego świątyni Bożej - Azariasza.
14 A nadzorcą nad dobrowolnymi ofiarami dla Boga był lewita Kore, syn Jimny, odźwierny od wschodu, który przekazywał świętą daninę na rzecz Pana i rzeczy najświętsze.
15 Pod jego władzą byli: Eden, Miniamin, Jeszua, Szemajasz, Amariasz, Szekaniasz, którzy mieszkali w miastach kapłańskich, aby stale rozdzielać należności swym braciom podzielonym na zmiany, od wielkiego aż do małego -
16 poza wpisanymi do rodowodów mężczyznami od trzech lat wzwyż - wszystkim, którzy przychodzili do świątyni Pańskiej, aby zapewnić służbę codzienną, według ich odpowiednich czynności i zmian.
17 Spisu kapłanów dokonywano według ich rodów, lewitów zaś od dwudziestu lat wzwyż, według ich czynności i zmian.
18 Wpisano również ich dzieci, żony, synów i córki do całego zgromadzenia, bo oni byli obowiązani oddać się na stałe rzeczom świętym.
19 Dla synów zaś Aarona, kapłanów mieszkających na obszarze pastwisk ich miast, w każdym mieście byli imiennie wyznaczeni mężowie do wydawania części należnej każdemu mężczyźnie spośród kapłanów i każdemu wciągniętemu do rodowych spisów lewitów.
20 Takie to rozporządzenia wydał Ezechiasz dla całej ziemi Judy i czynił to, co dobre, słuszne i wierne jest przed Panem, Bogiem jego
21 We wszelkiej pracy, jaką przedsięwziął w zakresie służby w świątyni Bożej, bądź w zakresie Prawa czy przykazań, szukając swego Boga, działał z całego serca i dlatego mu się szczęściło.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 31:
2 Kroniki 31 donosi o tym, jak Ezechiasz zorganizował administrację zasobów świątyni i królestwa, ustanawiając system ofiar i dziesięcinę w celu wspierania kapłanów i lewitów, a także innych działań religijnych. Rozdział podkreśla także dobrobyt królestwa Judy pod panowaniem Ezechiasza. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Kronikach 31:
Przysłów 3:9-10: „Szanuj Panu waszymi towarami i pierwszymi frutami wszystkich dochodów. A wasze stodoły będą wypełnione obfitością, a one przepełnią się twoimi lagasami”. Ten werset podkreśla znaczenie uhonorowania Boga naszym zasobami finansowymi i tego, jak może to spowodować materialne błogosławieństwa.
Malachi 3:10: „Przynieś wszystkie dziesięcinę do Domu skarbów, aby w moim domu może być konserwacja, a następnie udowodnić, że Pan gospodarzy, jeśli nie otworzę okien nieba i nie wyleję cię to takie błogosławieństwo, które ostrzega przed największym bogactwem ”. Werset ten podkreśla znaczenie wniesienia dziesięciny do domu Boga i obietnicę błogosławieństw wynikających z tej praktyki.
Dzieje 20:35: „We wszystkim, co pokazałem, że pracując w ten sposób, konieczne jest pomoc chorym i zapamiętać słowa Pana Jezusa, który powiedział:„ Bardziej błogosławiona rzecz jest dać niż przyjęcie ”. Ten werset podkreśla znaczenie pomocy potrzebującym w naszych zasobach i sposobu, w jaki jest to sposób na służenie Bogu.
Łukasza 21:1-4: „Patrząc na niego, widział, jak bogaci leżały swoje oferty w arce skarbów; widział także biedną wdowę leżącą tam dwie małe monety; biedna wdowa; dla wszystkich tych, którzy położono na ofiarach Boga z tego, co z tego, co Boża Odszedł; ale ten z jego ubóstwa położył całe utrzymanie. ” Ten werset podkreśla znaczenie osobistej ofiary w naszych ofiarach Bogu, niezależnie od wielkości wkładu.
Mateusza 6:33: „Ale najpierw szukaj Jego Królestwa i Jego sprawiedliwości, a wszystkie te rzeczy zostaną do ciebie dodane”. Ten werset podkreśla znaczenie umieszczenia Boga na pierwszym miejscu w naszym życiu i zaufania, że zaspokoi wszystkie nasze potrzeby.
Capitoli: