Versi relativi a Księga Barucha, 2:
Baruc 2 to rozdział Starego Testamentu, który przedstawia modlitwę pokutną napisaną przez Proroka Baruca w imieniu ludu Izraela, który cierpi na konsekwencje wygnania w Babilonie z powodu jego nieposłuszeństwa wobec Boga. W tej modlitwie Baruc rozpoznaje grzechy ludu i prosi Boga, aby miał miłosierdzie i wybaczył swoje grzechy. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami pokrytymi w Baruc 2, w kolejności bliskości rozdziału:
Jeremiasz 14:20: „Rozpoznajemy, Panie, nasze platformy, niegodziwość naszych rodziców; bo grzerzeliśmy przeciwko wam”. Ten werset uznaje winę ludu Izraela za grzechy, które popełnili przeciwko Bogu, głównym tematowi modlitwy Baruca.
Psalm 106:6: „Sinmy jak nasi rodzice, popełniamy nieprawidłowość, byliśmy niegodziwi”. Werset ten uznaje związek między grzechami ludu Izraela a grzechami ich przodków, o czym wspomniał Baruc w ich modlitwie.
Psalm 130:3-4: „Jeśli ty, Panie, obserwuj niegodziwości, Panie, kto utrzyma? Ale wybaczanie jest przebaczeniem, że można się obawiać”. Ten werset podkreśla miłosierną naturę Boga, temat, który jest kluczowy dla modlitwy Baruca.
Nehemiasz 9:17: „Odmówili posłuszeństwa i nie pamiętali wspaniałych osiągnięć, które dokonali wśród nich; utwardzali jego szyję, a podczas buntu zaproponowali, aby szef powrócił do jego niewolnictwa. Ale jesteś Bogiem, który wybacza wybaczanie , Clement i Miłosierny, późno w gniewu i wielkiej życzliwości i nie porzucili ich ”. Ten werset podkreśla wybaczającą naturę Boga, ważny temat modlitwy Baruca.
Izajasza 55:6-7: „Poszukaj Pana tak długo, jak można go znaleźć, przywołać go, gdy jest blisko. Zostaw niegodziwych na swoją drogę, a zły człowiek, jego myśli i nawróć się do Pana, który będzie sympatyzowany; Nasz Bóg, ponieważ wspaniale jest wybaczyć ”. Ten werset podkreśla znaczenie poszukiwania Boga i pokuty, centralnych tematów w modlitwie Baruca.