Księga Jeremiasza, 42

18. To bowiem mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Tak jak się rozpętał mój gniew i oburzenie na mieszkańców Jerozolimy, tak się rozpęta mój gniew przeciw wam, którzy chcecie się udać do Egiptu. Staniecie się przedmiotem złorzeczenia, zgrozy, przekleństwa i obelgi, a miejsca tego już więcej nie ujrzycie.

Versi relativi a Księga Jeremiasza, 42:

W Jeremiasza 42 resztka Judy, kierowana przez Joanan, konsultuje się z Jeremiaszem, aby dowiedzieć się, czy wyjechać do Egiptu w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Jeremiasz szuka woli Bożej i odpowiada, że ​​jeśli pozostaną w Judarze, zostaną pobłogosławieni, ale jeśli pójdą do Egiptu, zostaną ukarani. Jednak odmawiają słuchania i decydują się na wyjazd do Egiptu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Jeremiasza 42:

Jeremiasz 7:3: „Tak mówi Pan Pana Gospodarzy, Bóg Izraela: Popraw ich drogi i działania, a ja sprawię, że mieszkają w tym miejscu”. Ten werset pokazuje przesłanie Boga ludowi Judy, zachęcając ich do żałowania i poprawy ich działań, aby mogli pozostać w swojej ziemi.

Jeremiasz 26:13: „Teraz zmień ich życie i zachowanie i posłuszni głosowi Pana, Jego Boga, że ​​może żałować za zło, które ogłosił przeciwko tobie”. Ten werset pokazuje, w jaki sposób Jeremiasz zachęca ludzi do żałowania i zmiany życia, aby uniknąć boskiej kary.

Jeremiasz 37:17: „Wtedy król Zedekiah szuka go i przesłuchał go w szczególności w swoim pałacu, pytając, czy jest jakieś słowo Pana?” Ten werset pokazuje, jak Zedekiah szuka Słowa Bożego przez Jeremiasza.

Ezechiel 3:18: „Kiedy mówię do bezbożnego: na pewno umrzesz, a ty nie ostrzegasz cię ani nie mówisz, aby zniechęcić go do jego złych sposobów życia, ten niegodziwy umrze z powodu jego grzechu, ale zapytam uwzględnić cię. " Ten werset pokazuje, w jaki sposób Bóg oskarża odpowiedzialność Jeremiasza od przesłania, które musi przekazać ludziom.

Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie polegaj na własnym zrozumieniu; rozpoznaj Panu na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset uczy ufać Bogu i szukać Jego woli we wszystkich sytuacjach, a nie ufanie naszemu ograniczonemu zrozumieniu.