Księga Jeremiasza, 7

23. lecz dałem im tylko przykazanie: Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze powodziło.

Versi relativi a Księga Jeremiasza, 7:

Jeremiasz 7 zawiera Słowo Pana skierowane do mieszkańców Judy, którzy zgromadzili się w świątyni, aby wielbić Boga, ale którzy grzeszyli i odejścili od Jego drogi. Rozdział pokazuje, że kultowi Boga musi towarzyszyć sprawiedliwe życie i prawdziwe oddanie, a nie tylko pustą i hipokrytyczną praktykę religijną. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Jeremiasza 7:

Powtórzonego Prawa 12:5 - „Zamiast tego, szukaj miejsca, w którym Pan, twój Bóg, wybierze od wszystkich twoich plemion, aby ustanowić twoje imię i mieszkanie. Miejsce, które wybrał, nigdzie nie wybieramy.

Mateusza 7:21 - „Nie każdy, kto do mnie mówi:„ Panie, „Wejdzie do królestwa niebieskiego, ale tylko ten, który robi wolę mojego Ojca w niebie”. Ten werset wskazuje, że prawdziwe kult Boga polega na posłuszeniu Jego woli i życia sprawiedliwego.

Psalm 50:14-15-„Oferuj Bogu poświęcenie wdzięczności i spełnij ich śluby najwyższym. I powołam mnie w dniu udręki; dostarczę je, a ty mnie uhonorujesz”. Ten psalm podkreśla, że ​​prawdziwe kult Boga obejmuje wdzięczność i spełnienie obietnic, a także zaufanie Bogu w zbawieniu.

Izajasza 1:13-14-„Przestań przynosić bezużyteczne oferty! Twój kadzidło jest dla mnie obrzydliwe! Księżyc, soboty i połączenia, nie mogę znieść waszego złego samopoczucia. Twoje imprezy nowiu i stałe imprezy, których ich nienawidzę. Stały się ciężarem Dla mnie; Jestem zmęczony noszeniem tego ”. Ten werset pokazuje, że kult Boga bez pokuty i zmiany życia jest dla Niego bezużyteczne i obrzydliwe.

2 Koryntian 6:16-18 - „Jakie porozumienie mogą być między świątynią Boga a bożkami? Bo jesteśmy świątynią żywego Boga. Jak powiedział Bóg:„ Będę z nimi zamieszkać i chodzić między nimi; będą oni; Bądź moim ludem. „Dlatego zostaw ich pośród i rozdzień, powiedz Panu. Nie dotykaj niecierpliwych rzeczy, a ja je przyjmę”. Ten werset podkreśla znaczenie bycia świętymi i oddzielenia od grzechu, aby Bóg w nas zamieszkał.