1 Mężowie izraelscy złożyli w Mispa taką przysięgę: Nikt z nas nie wyda swej córki za żonę Beniaminowi.
2 Udał się więc lud do Betel, gdzie trwał przed Bogiem aż do wieczora, podnosząc lament i zalewając się gorzkimi łzami.
3 Mówili: Panie, Boże Izraela, dlaczegoż zdarzyło się to w Izraelu, że dzisiaj ubyło w nim jedno pokolenie?
4 Nazajutrz lud wstał i zbudował tam ołtarz, na którym złożył całopalenia i ofiary biesiadne.
5 Następnie rzekli Izraelici: Które ze wszystkich pokoleń izraelskich nie przybyło na zgromadzenie przed Panem? Związano się bowiem uroczystą przysięgą przeciwko temu, kto nie przybędzie do Pana w Mispa, w słowach: Śmierć poniesie!
6 Izraelici żałowali Beniamina, brata swego, i mówili: Odcięte zostało dzisiaj jedno pokolenie od Izraela.
7 Co uczynimy, aby pozostałym dostarczyć kobiet, gdyż my związani jesteśmy przysięgą wobec Pana, że nie damy im córek naszych za żony?
8 Rzekli wówczas: Któreż to z pokoleń izraelskich nie przybyło do Pana w Mispa? Stwierdzono, że oto z Jabesz w Gileadzie nikt nie przybył do obozu na zebranie.
9 Gdy bowiem przeliczono lud, stwierdzono, że nie było tam nikogo z mieszkańców Jabesz w Gileadzie.
10 Zgromadzenie więc wysłało tam dwanaście tysięcy walecznych mężów, nakazując im: Idźcie, a pobijcie mieszkańców Jabesz w Gileadzie ostrzem miecza, także kobiety i dzieci.
11 W ten sposób postąpicie: Obłożycie klątwą każdego mężczyznę i każdą kobietę, która obcowała z mężczyzną.
12 I znaleźli wśród mieszkańców Jabesz w Gileadzie czterysta młodych dziewic, które nie obcowały z mężczyznami, i przyprowadzili je do obozu w Szilo, znajdującego się w ziemi Kanaan.
13 Następnie całe zgromadzenie wysłało przedstawicieli do synów Beniamina, zebranych na skale Rimmon, aby oznajmili im pokój.
14 Wówczas wrócili Beniaminici i dano im za żony zachowane przy życiu kobiety z Jabesz w Gileadzie, lecz nie było ich dosyć dla wszystkich.
15 A lud litował się nad Beniaminem, że Pan uczynił wyrwę w pokoleniach izraelskich.
16 Rzekli więc starsi zgromadzenia: Co uczynimy, aby sprowadzić żony dla tych, którzy pozostali, gdyż zgładzone zostały kobiety w pokoleniu Beniamina?
17 Nadto powiedzieli: Jak zachować resztę Beniamina, aby pokolenie nie uległo zagładzie w Izraelu?
18 My jednak nie możemy im dać córek naszych za żony. Przysięgli to bowiem Izraelici: Niech będzie przeklęty, kto da żonę Beniaminowi.
19 Rzekli: Oto co roku jest święto Pańskie w Szilo. Leży ono na północ od Betel, na wschód od drogi wiodącej z Betel do Sychem, a na południe od Lebony.
20 Nakazali więc Beniaminitom, co następuje: Idźcie, a zróbcie zasadzkę w winnicach.
21 Wypatrujcie, gdy córki Szilo pójdą gromadnie do tańca. Wyszedłszy z winnic niech każdy uprowadzi dla siebie żonę spośród córek Szilo, a potem wracajcie do ziemi Beniamina.
22 A gdy ojcowie ich lub bracia przyjdą do nas ze skargą, powiemy im: Zmiłujcie się nad nimi, bośmy nie zdobyli dla każdego z nich żony na wojnie, a wyście im ich też nie dali, bo wtedy byście byli winni.
23 Beniaminici tak uczynili, i z tych, co tańczyły, uprowadzili sobie żony odpowiednio do swej liczby. Następnie odeszli, wrócili na swoje dziedzictwo, a zbudowawszy miasta mieszkali w nich.
24 Wówczas rozeszli się stamtąd Izraelici, każdy do swego pokolenia i do swego rodu, a stamtąd każdy na swoje dziedzictwo.
25 W owych dniach nie było króla w Izraelu. Każdy czynił to, co było słuszne w jego oczach.
Versículos relacionados com Księga Sedziów, 21:
Rozdział 21 Księgi Sędziów opowiada o wyniku wojny między Izraelitów a plemieniem Benjamina, co spowodowało niemal wyginięcie tego ostatniego. W obliczu sytuacji Izraelici szukają sposobu na zapewnienie ciągłości plemienia Benjamina bez lekceważenia prawa Bożego, które zabroniło małżeństwa między Izraelitów i Benjamitów. W tym kontekście podejmowane są kontrowersyjne decyzje obejmujące porwanie kobiet i naruszenie prawa dziedzictwa. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w sędziach 21:
Powtórzonego Prawa 25:5: „Jeśli bracia mieszkają razem, a jeden z nich umrze i nie ma syna, żona zmarłego nie poślubi dziwnego mężczyzny; jego brat -n -law dołączy do niej, zabierze ją za kobietę, a tym samym spełnić Duty brat -in -law. ” Ten werset wspomina o prawie małżeństwie Levirat, które ustaliło, że mężczyzna powinien poślubić wdowę po zmarłym brata, jeśli nie zostawił mężczyzn. Prawo to jest cytowane w sędziach rozdział 21 jako możliwe rozwiązanie problemu braku kobiet dostępnych do małżeństwa wśród Benjamitów.
Sędziowie 21:1: „Mężczyźni Izraela przysięgali Mispá, mówiąc:„ Nikt z nas nie da swojej córce żony benjamicie ”. Ten werset ilustruje ograniczenie, które Izraelici narzucili na małżeństwo z Benjamitami.
Kapłańska 18:16: „Nie hańbaj swojego brata, relacjami z żoną”. Werset ten odnosi się do prawa, które zakazało cudzołóstwa i naruszenia związku małżeńskiego innego człowieka. W rozdziale 21 sędziów prawo to jest naruszane, gdy kobiety-gilead zostają porwane, aby przetrwać żony Benjamitów.
Powtórzonego Prawa 24:16: „Rodzice nie zostaną zabici z powodu swoich dzieci, ani ich dzieci z powodu swoich rodziców; każdy zostanie zabity przez własny grzech”. Ten werset podkreśla zasadę indywidualnej sprawiedliwości, zgodnie z którą każda osoba musi odpowiedzieć na swoje własne czyny. W rozdziale 21 sędziów ta zasada jest naruszona, gdy Izraelici decydują się zabić mieszkańców Jabes-Gilead, którzy nie uczestniczyli w wojnie z Benjaminem, aby zapewnić żonom przetrwanie Benjamitów.
Sędziowie 21:25: „W tamtych czasach w Izraelu nie było króla; każdy zrobił to, co uważał za najwyższe”. Werset ten jest powtórzeniem refrenu, który pojawia się kilkakrotnie w Księdze Sędziów i podsumowuje sytuację anarchii i braku przywództwa, który charakteryzował ten okres historii Izraela. Sędziowie Rozdział 21 to kolejny przykład chaosu i przemocy, który był spowodowany brakiem scentralizowanego autorytetu.
Capitoli: