Księga Wyjścia, 5

15. Pisarze zaś spośród Izraelitów przybyli do faraona i narzekali mówiąc: Czemu w ten sposób postępujesz z twoimi sługami?

Versi relativi a Księga Wyjścia, 5:

Rozdział 5 Exodus opowiada negatywną reakcję faraona i egipskie prognozy na prośbę Mojżesza i Aarona, że ​​lud Izraela może opuścić Egipt na chwilę, aby oddać czcić Boga. Zamiast pozwolić ludowi Izraela na odejście, faraon rozkazuje narzucić im więcej pracy, co prowadzi do większego ucisku i cierpienia ludu. Następnie pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 5:

Psalm 22:24: „Bo nie gardził, ani nie zniechęcił dolegliwości niepokoju, ani nie ukrywał twarzy; wcześniej, kiedy płakał, usłyszał go”. Ten werset podkreśla współczucie i uwagę Boga wobec tych, którzy cierpią i wołają o pomoc. Jest to istotne dla rozdziału 5 exodusu, w którym mieszkańcy Izraela cierpią na ucisk i brak współczucia faraona i czołowego.

Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Ten werset podkreśla, w jaki sposób Bóg jest obecny i oferuje siłę i pomoc swoim wyznawcom w trudnych czasach. Jest to istotne dla rozdziału 5 exodusu, w którym mieszkańcy Izraela napotykają trudności i uciskane przez faraona.

Psalm 44:23: „Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Obudź się! Nie odrzucaj nas na zawsze”. Werset ten wyraża apel, aby Bóg się obudził i działał na korzyść jego cierpiących wyznawców. Jest to istotne dla rozdziału 5 exodusu, w którym lud Izraela woła o wyzwolenie i ulgę od cierpienia i ucisku.

Psalm 55:22: „Rzuć troskę o Pana, a on cię utrzyma; nigdy nie pozwoli, aby sprawiedliwi wstrząsnąć”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania Bogu i zdeponowania naszych obaw i troski. Jest to istotne dla rozdziału 5 exodusu, w którym lud Izraela napotyka trudności i ucisk oraz muszą ufać Bogu, aby uzyskać ulgę i wyzwolenie.

Izajasza 49:15: „Czy kobieta może zapomnieć o swoim syna, który wciąż jest do bani, aby nie współczuł syna swojego łona?” Ten werset podkreśla miłość Boga i troskę o jego wyznawców, porównując go z bezwarunkową miłością matki do jego syna. Jest to istotne dla rozdziału 5 Exodusa, w którym lud Izraela cierpi z powodu ucisku i braku współczucia faraona i czołowego, ale Bóg nadal ich kocha i dbaj o nie.