Fondare 43 Risultati per: Edomu
Król Salomon zbudował flotę w Esjon-Geber koło Elat nad brzegiem Morza Czerwonego w kraju Edomu. (1 Księga Królewska 9, 26)
A on jeszcze zapytał: Którą drogą wyruszymy? Odpowiedział: Drogą przez pustynię Edomu. (2 Księga Królewska 3, 8)
Zatem wyruszyli w drogę: król izraelski, król judzki i król Edomu. Kiedy zaś krążyli po drogach siedem dni, zabrakło wody dla wojska obozującego i bydła, które szło za nimi. (2 Księga Królewska 3, 9)
Jozafat zaś powiedział: On ma słowo Pańskie. Więc król izraelski, Jozafat, i król Edomu poszli do niego. (2 Księga Królewska 3, 12)
Rano więc - w porze składania ofiar z pokarmów - oto napłynęła woda drogą od strony Edomu, tak iż okolica wypełniła się wodą. (2 Księga Królewska 3, 20)
Kiedy król Moabu ujrzał, że nie może sprostać bitwie, wziął ze sobą siedmiuset mężów dobywających miecza, aby przebić się do króla Edomu, lecz nie zdołał. (2 Księga Królewska 3, 26)
W tym samym czasie Resin, król Aramu, włączył Elat do Edomu. Wypędził Judejczyków z Elat, a Edomici weszli do Elat i zamieszkali aż do dnia dzisiejszego. (2 Księga Królewska 16, 6)
Oto królowie, którzy panowali w kraju Edomu, zanim jakikolwiek król panował nad Izraelitami: Bela, syn Beora, a nazwa miasta jego: Dinhaba. (1 Księga Kronik 1, 43)
Umarł też i Hadad. Naczelnikami szczepów Edomu byli: naczelnik Timna, naczelnik Alia, naczelnik Jetet, (1 Księga Kronik 1, 51)
naczelnik Magdiel, naczelnik Iram. Ci byli naczelnikami Edomu. (1 Księga Kronik 1, 53)
Król Dawid poświęcił je również Panu wraz ze srebrem i złotem, które pobrał ze wszystkich narodów: z Edomu, Moabu, od Ammonitów, Filistynów i Amalekitów. (1 Księga Kronik 18, 11)
Wówczas to udał się Salomon do Esjon-Geber i do Elat nad brzeg morza w kraju Edomu. (2 Księga Kronik 8, 17)