Fondare 39 Risultati per: Uwolnił
Albowiem Żyd Mardocheusz był drugim po królu Aswersie i wielkim w oczach Żydów, i umiłowanym przez mnóstwo braci swoich. Troszczył się o dobro swego ludu i zabiegał o szczęście całego swojego narodu. (3a) I rzekł Mardocheusz: Przez Boga to się stało: (3b) Wspomniałem sobie bowiem sen, który miałem o tych sprawach: nic w nim nie było na próżno: (3c) małe źródło, które stało się rzeką, potem było światło i słońce, i woda wielka. Rzeką tą jest Estera, którą poślubił król i uczynił królową. (3d) A dwa smoki to jestem ja i Haman, (3e) narodami zaś są ci, którzy zgromadzili się, aby wygładzić imię Żydów. (3f) A naród mój to Izrael, który wołał do Boga i został ocalony. Pan ocalił naród swój i uwolnił nas Pan ze wszystkich nieszczęść, i uczynił Bóg znaki i cuda, jakie nie działy się wśród pogan. (3g) W tym celu sporządził dla losy: jeden dla ludu Bożego, a drugi dla narodów pogańskich. (3h) Oba te losy przyszły na godzinę i czas, i na dzień sądu wszystkich narodów przed oblicze Boga. (3i) Bóg zaś wspomniał na lud swój i oddał sprawiedliwość dziedzictwu swemu. (3k) I będą dla nich owe dni w miesiącu Adar, czternastego i piętnastego tegoż miesiąca, dniami zgromadzenia i radości, i wesołości przed obliczem Boga według pokoleń na wieki w Jego narodzie izraelskim. (3l) W czwartym roku panowania Ptolemeusza i Kleopatry przynieśli Dozyteusz, który uważał się za kapłana i lewitę, i Ptolemeusz, syn jego powyższy list dotyczący Frurai, który - jak powiadają - jest wiarygodny. Przetłumaczył go Lizymach, syn Ptolemeusza z Jerozolimy. (Księga Estery 10, 3)
uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem. (Księga Hioba 33, 28)
Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, a Tyś ich uwolnił; (Księga Psalmów 22, 5)
Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi. (Księga Psalmów 34, 5)
Wołali, a Pan ich wysłuchał i uwolnił od wszystkich przeciwności. (Księga Psalmów 34, 17)
I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił. (Księga Psalmów 106, 10)
W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi. (Księga Psalmów 107, 6)
I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi. (Księga Psalmów 107, 13)
W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi. (Księga Psalmów 107, 19)
I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi. (Księga Psalmów 107, 28)
I uwolnił nas od wrogów, bo Jego łaska na wieki. (Księga Psalmów 136, 24)
zgodnie z tym, co obiecał w Prawie, w tym Bogu nadzieję pokładamy, że niedługo nad nami się zmiłuje i że zgromadzi nas na święte miejsce z całej ziemi, która jest pod niebem. Uwolnił nas bowiem z wielkich nieszczęść i oczyścił miejsce [święte]. (2 Machabejska 2, 18)