Fondare 336 Risultati per: rab
Saul rzekł do Dawida: Oto najstarsza moja córka, Merab. Oddam ci ją za żonę, ale bądź dla mnie dzielnym wojownikiem i prowadź walki Pańskie. Saul bowiem mówił sobie: Jeżeli ja go nie dosięgnąłem, niech go dosięgnie ręka Filistynów. (1 Księga Samuela 18, 17)
Gdy jednak zbliżała się chwila oddania Merab, córki Saula, Dawidowi, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi. (1 Księga Samuela 18, 19)
Tymczasem zawiadomiono Dawida: Oto Filistyni oblegają Keilę i grabią zboże na klepiskach. (1 Księga Samuela 23, 1)
Joab więc kazał zatrąbić na rogu. Zatrzymał się cały lud i nie ścigał już Izraelitów: zaprzestano walki. (2 Księga Samuela 2, 28)
Abner i jego ludzie szli całą noc przez Arabę, aż przeprawili się przez Jordan, a idąc jeszcze całe przedpołudnie dotarli do Machanaim. (2 Księga Samuela 2, 29)
Wkradli się do domu. Iszbaal leżał w łożu swej sypialni. Ugodzili go i zamordowawszy ucięli mu głowę. Głowę tę zabrali i szli całą noc drogą Araby. (2 Księga Samuela 4, 7)
Dawid więc dał rozkaz młodzieńcom, a ci ich stracili. Odrąbali im ręce i nogi i powiesili w okolicy stawu w Hebronie, a głowę Iszbaala zabrali i pochowali w Hebronie, w grobie Abnera. (2 Księga Samuela 4, 12)
Na początku roku, gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Spustoszyli oni ziemię Ammonitów i oblegali Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie. (2 Księga Samuela 11, 1)
A Joab staczał walki w ammonickim Rabba i zdobył stolicę królestwa. (2 Księga Samuela 12, 26)
Wysyłając posłów do Dawida donosił: Natarłem na Rabba i zdobyłem już Miasto Wód. (2 Księga Samuela 12, 27)
Dawid zebrał więc całe wojsko i udał się do Rabba, natarł na miasto i zdobył je. (2 Księga Samuela 12, 29)
Absalom skierował tajnych posłańców do pokoleń izraelskich, żeby mówili: Gdy tylko posłyszycie dźwięk trąby, wołajcie: Absalom został królem w Hebronie. (2 Księga Samuela 15, 10)