Fondare 214 Risultati per: Bellum Raba Ammonitas et Ioab et Sirom
Ingressus ergo Ioab ad regem in domo dixit: “Confudisti hodie vultus omnium servorum tuorum, qui salvam fecerunt animam tuam hodie et animam filiorum tuorum et filiarum tuarum et animam uxorum tuarum et animam concubinarum tuarum. (Liber II Samuelis 19, 6)
Et Amasae dicite: Nonne os meum es et caro mea? Haec faciat mihi Deus et haec addat, si non magister militiae fueris coram me omni tempore pro Ioab!”. (Liber II Samuelis 19, 14)
Egressi sunt ergo cum eo viri Ioab, Cherethi quoque et Phelethi et omnes fortissimi; exierunt de Ierusalem ad persequendum Seba filium Bochri. (Liber II Samuelis 20, 7)
Cumque illi essent iuxta lapidem grandem, qui est in Gabaon, Amasa venerat ante eos. Porro Ioab accinctus erat habitu suo, et in cingulo super lumbos gladius absconditus erat, qui levi motu ex vagina in manum suam cecidit. (Liber II Samuelis 20, 8)
Dixitque Ioab ad Amasam: “Estne pax tibi, mi frater?”. Et tenuit manu dextera mentum Amasae, ut oscularetur eum. (Liber II Samuelis 20, 9)
Porro Amasa non observavit gladium in manu Ioab, qui percussit eum in inguine et effudit intestina eius in terram, nec secundum vulnus apposuit; et mortuus est. Ioab autem et Abisai frater eius persecuti sunt Seba filium Bochri. (Liber II Samuelis 20, 10)
Interea quidam de pueris Ioab stetit iuxta cadaver Amasae et dixit: “Qui esse vult cum Ioab et pro David, sequatur Ioab!”. (Liber II Samuelis 20, 11)
Amoto igitur illo de via, transibat omnis vir sequens Ioab ad persequendum Seba filium Bochri. (Liber II Samuelis 20, 13)
Venerunt itaque et oppugnabant eum in Abelbethmaacha et fuderunt contra civitatem aggerem, qui stetit contra antemurale; et omnis populus, qui erat cum Ioab, moliebatur destruere muros. (Liber II Samuelis 20, 15)
Et exclamavit mulier sapiens de civitate: “Audite, audite! Dicite Ioab: “Appropinqua huc, et loquar tecum””. (Liber II Samuelis 20, 16)
Qui cum accessisset ad eam, ait illi: “Tu es Ioab?”. Et ille respondit: “Ego”. Ad quem sic locuta est: “Audi sermones ancillae tuae”. Qui respondit: “Audio”. (Liber II Samuelis 20, 17)
Respondensque Ioab ait: “Absit, absit hoc a me; non praecipito neque demolior. (Liber II Samuelis 20, 20)