Fondare 414 Risultati per: testamentum animo fide spem iustitiam
Ubi enim testamentum, mors necesse est afferatur testatoris; (Epistula ad Hebraeos 9, 16)
testamentum autem in mortuis est confirmatum, nondum enim valet, dum vivit, qui testatus est. (Epistula ad Hebraeos 9, 17)
“Hoc est testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mente eorum superscribam eas; (Epistula ad Hebraeos 10, 16)
Iustus autem meus ex fide vivet; quod si subtraxerit se, non sibi complacet in eo anima mea. (Epistula ad Hebraeos 10, 38)
Fide intellegimus aptata esse saecula verbo Dei, ut ex invisibilibus visibilia facta sint. (Epistula ad Hebraeos 11, 3)
Fide ampliorem hostiam Abel quam Cain obtulit Deo, per quam testimonium consecutus est esse iustus, testimonium perhibente muneribus eius Deo; et per illam defunctus adhuc loquitur. (Epistula ad Hebraeos 11, 4)
Fide Henoch translatus est, ne videret mortem, et non inveniebatur, quia transtulit illum Deus; ante translationem enim testimonium accepit placuisse Deo. (Epistula ad Hebraeos 11, 5)
Sine fide autem impossibile placere; credere enim oportet accedentem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit. (Epistula ad Hebraeos 11, 6)
Fide Noe, responso accepto de his, quae adhuc non videbantur, reveritus aptavit arcam in salutem domus suae; per quam damnavit mundum, et iustitiae, quae secundum fidem est, heres est institutus. (Epistula ad Hebraeos 11, 7)
Fide vocatus Abraham oboedivit in locum exire, quem accepturus erat in hereditatem; et exivit nesciens quo iret. (Epistula ad Hebraeos 11, 8)
Fide peregrinatus est in terra promissionis tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Iacob, coheredibus promissionis eiusdem; (Epistula ad Hebraeos 11, 9)
Fide — et ipsa Sara sterilis — virtutem in conceptionem seminis accepit etiam praeter tempus aetatis, quoniam fidelem credidit esse, qui promiserat; (Epistula ad Hebraeos 11, 11)