Fondare 347 Risultati per: Quos
humiliatus auxilio Domini ab his quos nullos existimaverat, deposita veste gloriæ, per mediterranea fugiens, solus venit Antiochiam, summam infelicitatem de interitu sui exercitus consecutus. (Liber II Maccabaeorum 8, 35)
et Judæos, quos nec sepultura quidem se dignos habiturum, sed avibus ac feris diripiendos traditurum, et cum parvulis exterminaturum dixerat, æquales nunc Atheniensibus facturum pollicetur: (Liber II Maccabaeorum 9, 15)
Ipse vero Timotheus incidit in partes Dosithei et Sosipatris: et multis precibus postulabat ut vivus dimitteretur, eo quod multorum ex Judæis parentes haberet ac fratres, quos morte ejus decipi eveniret. (Liber II Maccabaeorum 12, 24)
Divitiæ addunt amicos plurimos ; a paupere autem et hi quos habuit separantur. (Liber Proverbiorum 19, 4)
Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerunt patres tui. (Liber Proverbiorum 22, 28)
Cibos quos comederas evomes, et perdes pulchros sermones tuos. (Liber Proverbiorum 23, 8)
Insidiatur in via quasi latro, et quos incautos viderit, interficiet. (Liber Proverbiorum 23, 28)
Hoc itaque visum est mihi bonum, ut comedat quis et bibat, et fruatur lætitia ex labore suo quo laboravit ipse sub sole, numero dierum vitæ suæ quos dedit ei Deus ; et hæc est pars illius. (Liber Ecclesiastes 5, 17)
Laudavi igitur lætitiam ; quod non esset homini bonum sub sole, nisi quod comederet, et biberet, atque gauderet, et hoc solum secum auferret de labore suo, in diebus vitæ suæ quos dedit ei Deus sub sole. (Liber Ecclesiastes 8, 15)
dicentes intra se, pœnitentiam agentes, et præ angustia spiritus gementes: Hi sunt quos habuimus aliquando in derisum, et in similitudinem improperii. (Liber Sapientiae 5, 3)
Illos enim antiquos inhabitatores terræ sanctæ tuæ, quos exhorruisti, (Liber Sapientiae 12, 3)
Neque rex, neque tyrannus in conspectu tuo inquirent de his quos perdidisti. (Liber Sapientiae 12, 14)