Fondare 252 Risultati per: Son

  • una enim catena tenebrarum omnes erant colligati. Sive spiritus sibilans, aut inter spissos arborum ramos avium sonus suavis, aut vis aquæ decurrentis nimium, (Liber Sapientiae 17, 17)

  • aut sonus validus præcipitatarum petrarum, aut ludentium animalium cursus invisus, aut mugientium valida bestiarum vox, aut resonans de altissimis montibus echo: deficientes faciebant illos præ timore. (Liber Sapientiae 17, 18)

  • Resonabat autem inconveniens inimicorum vox, et flebilis audiebatur planctus ploratorum infantium. (Liber Sapientiae 18, 10)

  • In se enim elementa dum convertuntur, sicut in organo qualitatis sonus immutatur, et omnia suum sonum custodiunt: unde æstimari ex ipso visu certo potest. (Liber Sapientiae 19, 17)

  • Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam: personæ autem acceptione perdet se. (Liber Ecclesiasticus 20, 24)

  • Pes fatui facilis in domum proximi: et homo peritus confundetur a persona potentis. (Liber Ecclesiasticus 21, 25)

  • Qui implet quasi Phison sapientiam, et sicut Tigris in diebus novorum: (Liber Ecclesiasticus 24, 35)

  • Et noli inspicere sacrificium injustum, quoniam Dominus judex est, et non est apud illum gloria personæ. (Liber Ecclesiasticus 35, 15)

  • Non accipiet Dominus personam in pauperem, et deprecationem læsi exaudiet. (Liber Ecclesiasticus 35, 16)

  • Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur, et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt. (Liber Ecclesiasticus 40, 13)

  • Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos: et radices immundæ super cacumen petræ sonant. (Liber Ecclesiasticus 40, 15)

  • Non duplices sermonem auditus de revelatione sermonis absconditi: et eris vere sine confusione, et invenies gratiam in conspectu omnium hominum. Ne pro his omnibus confundaris, et ne accipias personam ut delinquas: (Liber Ecclesiasticus 42, 1)


“Amar significa dar aos outros – especialmente a quem precisa e a quem sofre – o que de melhor temos em nós mesmos e de nós mesmos; e de dá-lo sorridentes e felizes, renunciando ao nosso egoísmo, à nossa alegria, ao nosso prazer e ao nosso orgulho”. São Padre Pio de Pietrelcina