1 Księga Samuela, 29

4. Ale książęta filistyńscy rozgniewali się na niego i powiedzieli: Odpraw tego człowieka: niech wróci na miejsce, które mu wyznaczyłeś. Niech nie bierze z nami udziału w bitwie, gdyż mógłby się stać w walce naszym przeciwnikiem. W jakiż sposób mógłby odzyskać łaskawość swego pana, jak nie głowami tych ludzi?

Wersety związane z 1 Księga Samuela, 29:

1 Samuel 29 opowiada historię Davida, która będzie walczyć z Filistynami, ale zostaje odrzucona przez przywódców Filistynowych. Dawid, który ukrył się przed Izraelitów wśród Filistynów, został uznany za sojusznika z nich, ale inni Filistyni nie ufali mu na tyle, by pozwolić mu walczyć z Izraelitów obok nich. Wersety związane z tematami omówionymi w 1 Samuela 29 to:

Przysłów 29:25: „Strach przed człowiekiem uzbroi więzi, ale to, czego ufa w Panu, zostanie wykorzystywane”. Przywódcy Filistyńczycy obawiali się, że David zmieni się na bok w bitwie, a tym samym ustanowił więź, aby nie mógł z nimi walczyć.

Psalm 118:8-9: „Lepiej zaufać Panu niż zaufać człowiekowi. Lepiej zaufać Panu niż zaufać książętom”. Dawid ufał Panu, aby go chronił, nawet gdy przywódcy filistyńscy go odrzucili.

2 Koryntian 6:14: „Czy nie przywiązujesz cię do nierównego jarzma z niewierzącymi; ponieważ społeczeństwo ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? A jaka komunia ma światło z ciemnością?” Dawid, który był sługą Boga, nie powinien być sojusznikiem z Filistynami, którzy byli wrogami ludu Bożego.

Filipian 4:6-7: „Nie martw się o nic; zanim wszyscy będą waszymi znanymi prośbami przed Bogiem o modlitwę i błaganie Święto Dziękczynienia; i pokój Boży, który przekracza wszelkie zrozumienie, zachowają twoje serca i umysły w Chrystusie Jezus. " Dawid mógł martwić się o sytuację, w której był, ale postanowił zaufać Bogu i pozostawić swoje obawy o niego.

Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Dawid ufał Bogu, że poprowadzi go na swoje sposoby i decyzje, nawet jeśli wydawało się, że nie mają sensu w oczach ludzi.