2 List do Koryntian, 2

Biblia Tysiąclecia

1 Sam to sobie postanowiłem, by nie przychodzić do was ponownie w smutku.

2 Jeżeli ja was zasmucam, któż mi radość sprawi, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?

3 A napisałem to, aby nie doznać podwójnego smutku, gdy przybędę do tych, od których winienem doznawać radości; zresztą jestem przeświadczony co do was wszystkich, że moja radość jest także waszą radością.

4 Pisałem bowiem do was będąc w wielkiej rozterce i ucisku serca, wśród wielu łez, nie po to, aby was zasmucić, lecz żebyście wiedzieli, jak tym bardziej was miłuję.

5 Jeżeli zaś ktoś smutek sprawił, to nie mnie, lecz po części - by nie przesadzać - wam wszystkim.

6 Niech już takiemu wystarczy kara, wymierzona przez większość spośród was.

7 Raczej wypada teraz wybaczyć mu i podtrzymać go na duchu, aby nie popadł ów człowiek w rozpaczliwy smutek.

8 Dlatego napominam was, abyście jego sprawę rozstrzygnęli z miłością.

9 W tym też celu napisałem, aby was wypróbować i aby się przekonać, czy we wszystkim jesteście posłuszni.

10 Komu zaś cokolwiek wybaczyliście, ja też /mu wybaczam/. Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to dla was wobec Chrystusa,

11 ażeby nie uwiódł nas szatan, którego knowania dobrze są nam znane.

12 Kiedy przybyłem do Troady, by głosić Ewangelię Chrystusa, a bramy były mi otwarte w Panu,

13 duch mój nie zaznał spokoju, bo nie spotkałem Tytusa, brata mojego. Pożegnałem się przeto i wyruszyłem do Macedonii.

14 Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania.

15 Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie;

16 dla jednych jest to zapach śmiercionośny - na śmierć, dla drugich zapach ożywiający - na życie. A któż temu sprosta?

17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed Bogiem.




Versículos relacionados com 2 List do Koryntian, 2:

2 Koryntian 2 dotyczy przebaczenia i pojednania między członkami kościoła. Apostoł Paweł zachęca Koryntian do wybaczenia i przywrócenia brata, który był wcześniej zdyscyplinowany. Mówi także o znaczeniu utrzymania jedności w kościele i uznaniu autorytetu apostolskiego. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w 2 Koryntian 2:

Rzymian 12:18: „Jeśli to możliwe, ile to zależy od ciebie, dąży do pokoju ze wszystkimi ludźmi”. Paweł podkreśla znaczenie pokoju i jedności wśród braci, do czego zbliża się w 2 Koryntian 2.

Kolosan 3:13: „Wspieraj drugą, wybacz ci, jeśli ktoś ma powód narzekania przeciwko innym. Tak jak Pan ci się wybaczył, więc wybacz”. Przebaczenie jest głównym tematem w 2 Koryntian 2, a werset ten zachęca do wybaczenia, gdy nam wybaczono.

Mateusza 6:14-15: „Jeśli wybaczysz swoje przestępstwa ludziom, wasz Ojciec Niebieski wybaczy ci; ale jeśli nie wybaczysz ludziom [swoich przestępstw], ani nie wybaczysz ci przestępstw”. Ten werset wzmacnia znaczenie przebaczenia i jego relacji z miłosierdziem Bożym, ważnym tematem w 2 Koryntian 2.

Efezjan 4:32: „Wcześniej pragnienie drugiego do drugiego łagodnego, współczującego, wybaczającego sobie nawzajem, jak Bóg wybaczył wam w Chrystusie”. Po raz kolejny Paweł podkreśla znaczenie przebaczenia i miłosierdzia w naszych związkach, co zwraca się w 2 Koryntian 2.

Jana 20:23: „Do tych, którym wybaczasz grzechy, wybaczono im; tym, do których wycofujesz się na emeryturze, są do nich wycofani”. Werset ten pokazuje autorytet przyznany uczniom Jezusa do wybaczenia grzechów i ich relacji z pojednaniem, ważnym tematem w 2 Koryntian 2.





Rozdziały: