Dzieje Apostolskie, 26

20. Lecz nawoływałem najprzód mieszkanców Damaszku i Jerozolimy, a potem całej ziemi judzkiej, i pogan, aby pokutowali i nawrócili się do Boga, i pełnili uczynki godne pokuty.

Wersety związane z Dzieje Apostolskie, 26:

Akty Apostołów 26 donosi o przemówieniu Pawła przed królem Agrippa, w którym broni jego głoszenia Ewangelii i nawrócenia do chrześcijaństwa. Paweł mówi o tym, jak wcześniej ścigał chrześcijan, ale teraz wierzy, że Jezus jest Mesjaszem i należy go śledzić. Wspomina także o zmartwychwstaniu umarłych i znaczeniu głoszenia przesłania zbawienia wszystkim. Na podstawie tych tematów pięć powiązanych wierszy to:

Rzymian 10:9: „Jeśli w twoich ustach wyznaje Jezusa za Pana, a w twoim sercu wierzysz, że Bóg zmartwychwstał go z martwych, zostaniesz zbawiony”. Ten werset mówi o znaczeniu spowiedzi Jezusa jako Pana i wiary w Jego zmartwychwstanie o zbawienie. Jest to zgodne z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której głosi o zmartwychwstaniu i znaczeniu podążania za Jezusem.

1 Koryntian 15:14: „A jeśli Chrystus nie wstał, nasze głoszenie jest próżne, a twoja wiara jest również próżna”. W tym wersecie Paweł podkreśla znaczenie zmartwychwstania Chrystusa dla wiary chrześcijańskiej. W swoim przemówieniu w Dziejach 26 Paweł wspomina o zmartwychwstaniu jako jeden z powodów, dla których wierzy w Jezusa.

2 Tymoteusza 4:2: „głosza słowo, wzywa w czasie i poza czasem, napominaj, odbudowuje, zachęca, z długim czasem i nauczaniem”. Paweł zachęca Tymoteusza do głoszenia tego słowa. Jest to zgodne z przemówieniem Pawła w Dziejach Działania 26, w którym mówi o tym, jak zawsze głosił przesłanie zbawienia wszystkim.

1 Tesaloniczan 5:5-6: „Albowiem wszyscy jesteście synami światła i dziećmi dnia; nie jesteśmy w nocy ani ciemności. Nie śpimy, bo jak inni, ale obserwujemy i jesteśmy trzeźwi”. W tym wersecie Paweł mówi o znaczeniu pozostania czujnym i trzeźwym jak dzieci światła. Jest to związane z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której mówi o tym, jak został przekształcony przez światło Jezusa.

Filipian 3:8-9: „W rzeczywistości mam też stratę wszystko, dla doskonałości wiedzy Chrystusa Jezusa, mojego Pana; przez co mam utratę tych wszystkich rzeczy, i uważam je za żużla , abyś mógł wygrać Chrystusa i znaleźć w Nim. ” Paweł mówi o tym, jak uważa wszystko za stratę w porównaniu z wiedzą Chrystusa. Jest to związane z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której mówi o tym, jak zmieniło się jego życie, gdy poznał Jezusa.