1 Powiedział też do uczniów: Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.
2 Przywołał go do siebie i rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą.
3 Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.
4 Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu.
5 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: Ile jesteś winien mojemu panu?
6 Ten odpowiedział: Sto beczek oliwy. On mu rzekł: Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt.
7 Następnie pytał drugiego: A ty ile jesteś winien? Ten odrzekł: Sto korcy pszenicy. Mówi mu: Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt.
8 Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.
9 Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy /wszystko/ się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.
10 Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
11 Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy?
12 Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze?
13 żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.
14 Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego.
15 Powiedział więc do nich: To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych.
16 Aż do Jana sięgało Prawo i Prorocy; odtąd głosi się Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, i każdy gwałtem wdziera się do niego.
17 Lecz łatwiej niebo i ziemia przeminą, niż żeby jedna kreska miała odpaść z Prawa.
18 Każdy, kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo; i kto oddaloną przez męża bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.
19 żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił.
20 U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz.
21 Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.
22 Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
23 Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
24 I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu.
25 Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz.
26 A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać.
27 Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca.
28 Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki.
29 Lecz Abraham odparł: Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają.
30 Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą.
31 Odpowiedział mu: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą.
Versículos relacionados com Ewangelia Łukasza, 16:
Święty Łukasz 16 przedstawia nauki Jezusa na temat pieniędzy i bogactwa. Mówi o przypowieści nieuczciwego administratora i podkreśla znaczenie uczciwości i wierności w odniesieniu do dóbr materialnych. Jezus mówi również o niemożności służenia Bogu i pieniędzy w tym samym czasie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w São Łukasza 16:
Mateusza 6:19-21: „Nie akumuluj się dla was, skarbów na ziemi, gdzie niszczą ślad i rdza, i gdzie złodzieje pękają i kradną. Ale gromadzą się dla was skarbów na niebie, gdzie ćm i rdza nie niszczą, i gdzie złodzieje nie łamają ani nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, twoje serce będzie. ” Ten werset uczy znaczenia wyceny wiecznych bogactw zamiast czasowych.
Łukasza 12:15: „Potem powiedział im:„ Uważaj! Zastępuj się przeciwko wszelkiego rodzaju chciwości; życie człowieka nie składa się z ilości jego towarów ”. Werset ten wzmacnia ideę, że życie nie powinno być określone przez ilość towarów materialnych, które ma dana osoba.
Przysłów 22:1: „Lepiej mieć dobrą nazwę niż wiele bogactw; dobrze oceniane jest lepsze niż srebrne i złoto”. Ten werset podkreśla znaczenie posiadania dobrej nazwy i reputacji, co jest cenniejsze niż bogactwa materialne.
1 Tymoteusza 6:10: „Miłość do pieniędzy jest źródłem wszystkich chorób. Niektórzy ludzie, za pożądanie pieniędzy, odchyleni od wiary i dręczyli się wieloma cierpieniami”. Ten werset pokazuje niebezpieczeństwa chciwości i miłości do pieniędzy, które mogą doprowadzić ludzi do odejścia od wiary i ponieść konsekwencje tego.
Hebrajczyków 13:5: „Zachowaj wolność od miłości do pieniędzy i jestem zadowolony z tego, co masz, ponieważ sam Bóg powiedział:„ Nigdy cię nie zostawię, nigdy cię nie porzucę ”. Ten werset podkreśla znaczenie zadowolenia tego, co ma i ufanie Bogu, a nie obsesyjnie na punkcie pieniędzy i dóbr materialnych.
Rozdziały: