1 Potem podniósł mnie duch i zaprowadził mnie do wschodniej bramy świątyni Pańskiej, zwróconej ku wschodowi. A oto u wejścia do bramy znajdowało się dwudziestu pięciu mężów, wśród których ujrzałem Jaazaniasza, syna Azzura, i Pelatiasza, syna Benajasza, przywódców ludu.
2 I rzekł do mnie [Pan]: Synu człowieczy, oto mężowie, w których myślach jest zło i którzy w tym mieście rozszerzają złe rady.
3 Mówią: Nieprędko buduje się domy. Oto kocioł, a my stanowimy mięso.
4 Dlatego prorokuj przeciwko nim, prorokuj, synu człowieczy!
5 Wówczas mną owładnął Duch Pański i rzekł do mnie: Mów: Tak mówi Pan: W ten sposób powiedzieliście, domu Izraela, a Ja znam sprawy waszej duszy.
6 Wielu pomordowaliście w tym mieście, a jego ulice zasłaliście trupami.
7 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Trupy, które porozkładaliście w jego środku, są mięsem, a ono kotłem, wy jednak zostaniecie usunięci ze środka.
8 Boicie się miecza, a Ja sprowadzę na was miecz - wyrocznia Pana Boga.
9 Wypędzę was z jego obrębu, "z jego środka", wydam was w ręce obcych i przeprowadzę sąd nad wami.
10 Padniecie od miecza, będę was sądził na granicy izraelskiej i poznacie, że Ja jestem Pan.
11 Ono nie będzie dla was kotłem ani wy nie będziecie w nim mięsem; na granicy izraelskiej będę was sądził.
12 I poznacie, że ja Jestem Pan, do poleceń którego nie stosowaliście się ani nie wypełnialiście nakazów, ale wypełnialiście nakazy tych narodów, które was otaczają dokoła.
13 Skoro tylko skończyłem prorokować, umarł Pelatiasz, syn Benajasza. I upadłem na twarz, wołając głośno tymi słowami: Ach, Panie Boże! Czy całkowicie wyniszczysz Resztę Izraela?
14 Pan skierował do mnie te słowa:
15 Synu człowieczy, oto do braci twoich, do zesłanych wraz z tobą, do wszystkich pokoleń izraelskich, do ogółu mawiali mieszkańcy Jerozolimy: Oddaleni jesteście od Pana. Ziemia ta nam została oddana w posiadanie.
16 Dlatego mów: Tak mówi Pan Bóg: Wprawdzie wygnałem ich pomiędzy narody i rozproszyłem po krajach, jednak przez krótki czas będę dla nich świątynią w tych krajach, do których przybyli.
17 Dlatego mów: Tak mówi Pan Bóg: Zgromadzę was na nowo spośród obcych narodów, sprowadzę was z krajów, po których zostaliście rozproszeni, i dam wam ziemię Izraela.
18 Wrócą tam i wykorzenią z niej wszystkie bożki i obrzydliwości.
19 Dam im jedno serce i wniosę nowego ducha do ich wnętrza. Z ciała ich usunę serce kamienne, a dam im serce cielesne,
20 aby postępowali zgodnie z moimi poleceniami, strzegli nakazów moich i wypełniali je. I tak będą oni moim ludem, a Ja będę ich Bogiem.
21 A co do tych, których serce skłania się ku bożkom i obrzydliwościom, to na ich głowy składam odpowiedzialność za ich postępowanie - wyrocznia Pana Boga.
22 Potem cheruby rozwinęły swe skrzydła i równocześnie z nimi [poruszyły się] koła, a chwała Boga Izraela spoczywała na nich u góry.
23 I odeszła chwała Pańska z granic miasta, i zatrzymała się na górze, która leży na wschód od miasta.
24 A duch uniósł mnie i zaprowadził z powrotem w Bożym zachwyceniu do zesłańców z ziemi chaldejskiej i tak skończyło się widzenie, które miałem.
25 Następnie opowiedziałem zesłańcom wszystkie te sprawy Pana, które mi On pozwolił widzieć.
Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 11:
Ezechiel 11 to rozdział, który zajmuje się boską karą, która pojawiłaby się o przywódcach Izraela z powodu ich korupcji i niewierności. Prorok otrzymuje wizję, w której zostaje zabrany do wejścia do świątyni w Jerozolimie i widzi przywódców, spiskując przeciwko ludowi. Bóg ogłasza następnie, że ukarze ich niszczeniem miasta i wygnaniem ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Ezechiela 11:
Izajasza 1:23: „Twoi książęta są zbuntowani i towarzyszami złodziei; każdy z nich uwielbia łapówkę i biegnie po nagrodach. Nie bronią praw sierot, ani nie dbają o przyczynę wdowy”. Ten werset mówi o korupcji przywódców Izraela, tematu, który jest kluczowy dla Ezechiela 11.
Jeremiasz 21:10: „Ponieważ postanowiłem przynieść nieszczęście przeciwko temu miastu, a nie szczęściem”, mówi Pan. „Zostanie dostarczony do rąk króla Babilonu, który podpalił go”. Ten werset opowiada o boskiej karie, która nastąpi o Jerozolimie, głównym motywie w Ezechiela 11.
Jeremiah 25:9: „Sprawię, że wypiję kielich mojej kary, aż do upływu, aż do śmierci, zanim upadniesz”. Ten werset mówi o boskiej karie, jaką Bóg przyniesie lud Judy, w tym wygnanie, o którym wspomniano w Ezechiela 11.
Psalm 94:20-21: „Czy tron niegodziwości byłby z tobą sprzymierzony, kto wykuwa ucisk jako prawo? Przyłączają się do życia prawej i potępiają niewinną krew”. Ten werset mówi o spisku przywódców Izraela wymienionych w Ezechiela 11.
Jeremiasza 18:7-10: „Jeśli w dowolnym momencie ogłaszam, że naród lub królestwo zostanie rozdarte, obalone i zniszczone, a jeśli ten naród ogłosiłem żałę za niegodziwości, którą praktykowałem, będę żałować zła, które miałem planowane przeciwko niej. " Ten werset mówi o możliwości pokuty i przebaczenia, tematu wspomnianego w Ezechielu 11, kiedy Bóg obiecuje zebrać swój lud ponownie po wygnaniu.
Rozdziały: