Księga Ezechiela, 37

1. Potem spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości.

Wersety związane z Księga Ezechiela, 37:

Rozdział 37 Ezechiela mówi o wizji Ezechiela do doliny suchych kości i o tym, jak Bóg je ożywi. Mówi także o tym, jak Bóg zjednoczy plemiona Izraela i sprowadzi je z powrotem do swojej ziemi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Jeremiasz 32:27: „Oto jestem Panem, Bogiem całego ciała; czy jest dla mnie coś niemożliwego?” Ten werset pokazuje moc i zdolność Boga do wykonywania cudów, takich jak wprowadzanie życia do suchych kości i dołączenie do odległych plemion.

Psalm 126:4: „Przywróć nas, Panie, jak łańcuchy na południu”. Ten Psalm mówi o przywróceniu Izraela i o tym, jak Bóg może przywrócić radość i dobrobyt swojemu ludowi.

Izajasza 11:12: „Podniesie standard narodów, zbierze wygnańców Izraela i zbierze rozproszone z Judy z czterech zakątków ziemi”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg zjednoczy plemiona Izraela i sprowadzi je z powrotem na ziemię.

Ezechiel 34:23: „Ustanowię na nich jednego pastora, który będzie karmiony; mój sługa Dawid będzie jego pastorem. Zajmie ich i będzie jego pastorem”. Ten werset opowiada o tym, jak Bóg ustanowi uczciwego przywódcę, który poprowadzi swój lud i jak ważne jest to dla ich przywrócenia.

Jana 11:25: „Jezus powiedział do niego, jestem zmartwychwstaniem i życiem. Ten, kto we mnie wierzy, nawet jeśli umiera, będzie żył”. Ten werset opowiada o obietnicy Jezusa, że ​​da wieczne życie tym, którzy w Niego wierzą, wzmacniając ideę, że Bóg może doprowadzić do życia nawet do suchych i martwych kości.