Księga Rodzaju, 35

28. Izaak miał wtedy sto osiemdziesiąt lat.

Wersety związane z Księga Rodzaju, 35:

Genesis 35 opowiada, jak Jacob i jego rodzina wracają do Betel, miejsca, w którym Bóg obiecał Jakubowi Krainę Kanaanu i gdzie Jacob ślubował Bogu. Kiedy się tam dostają, budują ołtarz Boga i zmieniają nazwę miasta na Betel. W tym rozdziale wspomniano także o śmierci mleka Rebecy, Debora i śmierci Rachel, żony Jacoba, która rodzi swoje drugie dziecko, Benjamin, zanim zmarła. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Rodzaju 35:

Rodzaju 28:16-17 - „Kiedy Jacob obudził się ze swojego snu, pomyślał:„ Bez wątpienia Pan jest w tym miejscu, ale nie wiedziałem! ”Był przestraszony i powiedział:„ To okropne miejsce! To jest dom Boży, to jest drzwi nieba! ”„ Ten werset nawiązuje do momentu, w którym Bóg wydawał się Jacobowi we śnie i złożył mu obietnice w Betel. Konstrukcja ołtarza w Betel w Księdze Rodzaju 35 jest odpowiedzią na to doświadczenie Boga.

2 Koryntian 6:16 - „Jakie jest porozumienie między świątynią Boga a idolami? Bo jesteśmy sanktuarium żywego Boga. Jak powiedział Bóg:„ Zamieszkam z nimi i chodzę między nimi; będę ich Bogiem, I będą moim ludem ”. Ten werset podkreśla znaczenie uznania, że ​​jesteśmy sanktuariami żywego Boga i że mieszka w nas. Konstrukcja ołtarza w Betel jest uznaniem obecności Boga w tym miejscu.

Psalm 121:8 - „Pan odtąd i na zawsze będzie wasze odejście i przybycie”. Ten werset podkreśla obietnicę, że Bóg zachowa i chroni tych, którzy ufają Mu w jego podróżach. Jacob i jego rodzina udali się z powrotem do Betel i zbudowali tam ołtarz dla Boga, ufając jego ochronie i przewodnika.

Rzymian 8:28 - „Wiemy, że Bóg działa we wszystkim dla dobra tych, którzy Go kochają, z tych, którzy zostali powołani zgodnie z ich celem”. Ten werset podkreśla obietnicę, że Bóg używa wszystkich rzeczy dla dobra tych, którzy go kochają i są nazywani jego celem. Śmierć Rachel, choć smutna, doprowadziła również do narodzin Benjamina, który stałby się ważnym przywódcą Izraela.

Mateusza 5:4 - „Błogosławieni ci, którzy płaczą, bo zostaną pocieszeni”. Ten werset podkreśla obietnicę pocieszenia tym, którzy płaczą. Śmierć Rachel była z pewnością okazją do płaczu, ale Bóg obiecuje komfort i pocieszenie dla tych, którzy cierpią.