Lamentacje Jeremiasza, 4

1. Ach! Jakże sczerniało złoto, zmieniło się złoto najczystsze! Rozrzucone są święte kamienie po rogach wszystkich ulic.

Wersety związane z Lamentacje Jeremiasza, 4:

Lamentacje 4 mówi o zniszczeniu Jerozolimy i karie, którą ludzie cierpią z powodu swoich grzechów. Rozdział opisuje także desperacką sytuację mieszkańców miasta, którzy stali się głodni i cierpiały z innymi formami przemocy. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w lamentacjach 4:

Psalm 137:7: „Pamiętaj, Panie, dzieci Edomu, w dniu Jerozolimy, który powiedział: odkryłem to, odkryłem to do jego fundamentów”. Ten psalm jest lamentacją Żydów, którzy zostali uwięzieni do Babilonu i pamięta cierpienie mieszkańców Jerozolimy. Cytowany werset prosi Boga, aby pamiętał tych, którzy przyczynili się do zniszczenia miasta.

Izajasza 3:8: „Jeruzalem jest zrujnowany, a Judah upadł; po jego języku i dziełach są przeciwko Panu, aby drażnić oczy Jego chwały”. Ten werset opisuje upadek Jerozolimy i Judy i przypisuje winę swoim mieszkańcom z powodu ich grzesznych działań.

Ezechiela 5:10: „Dlatego rodzice zjedzą swoje dzieci pośród ciebie, a ich dzieci zjedzą rodziców; a ja wykonam w waszych osądach, a wszystko, co pozostałości, rozprzestrzeni się na wszystkie wiatry”. Ten werset opisuje ekstremalny głód, który miał miejsce podczas oblężenia Jerozolimy, co doprowadziło ludzi do uciekania się do kanibalizmu.

Lamentacje 4:9: „Ci, którzy zostali zabici miecza, byli szczęśliwsi niż ci, którzy głodowali na śmierć; ponieważ ci, wyczerpani skutkami głodu, powoli strzelali, dopóki nie wygasli, podczas gdy ci, skrzyżowani mieczem, umarli, umarli, Nagle." Ten werset opisuje różnicę między śmiercią, która miała miejsce podczas oblężenia, i stwierdza, że ​​umieranie przez miecz był lepszy niż powolna i bolesna śmierć z powodu głodu.

Jeremiasz 19:9: „Sprawię, że zjedzą ciało ich dzieci i ciało ich córek, a każda zje ciało swojego sąsiada, podczas oblężenia i zaostrzenia, z którymi wycisną swoich wrogów, i tych, którzy Poszukaj ich życia ”. Ten werset jest proroctwem zniszczenia Jerozolimy i stwierdza, że ​​ludzie tak bardzo ucierpią podczas oblężenia, które uciekają się do kanibalizmu, aby przetrwać.