Znaleziono 18 Wyniki dla: Słuszną
Wtedy Absalom mówił mu: Patrz, sprawa twoja jest jasna i słuszna, ale u króla nie znajdziesz nikogo, kto by cię wysłuchał. (2 Księga Samuela 15, 3)
I odpowiedziało całe zgromadzenie, że tak należy uczynić, albowiem ta rzecz wydała się słuszną w oczach całego ludu. (1 Księga Kronik 13, 4)
Sprawę tę uznał za słuszną król i całe zgromadzenie. (2 Księga Kronik 30, 4)
Kiedy zaś nawet on sam nie mógł znieść własnej woni, powiedział te słowa: Słuszną jest rzeczą poddanie się Bogu, a kto jest śmiertelny, nie powinien się uważać za równego Bogu. (2 Machabejska 9, 12)
Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady. (Księga Przysłów 12, 15)
Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby. (Księga Przysłów 14, 12)
Jest droga, co komuś zdaje się słuszna, a w końcu prowadzi do zguby. (Księga Przysłów 16, 25)
W wargi całuje, kto daje słuszną odpowiedź. (Księga Przysłów 24, 26)
Oto, do czego doszedłem - powiada Kohelet - jedno z drugim porównując, by znaleźć słuszną ocenę, (Księga Koheleta 7, 27)
Ale przyjdzie na nich kara słuszna za jedno i drugie, że źle myśleli o Bogu, trzymając się bożków, i że gardząc uczciwością, przysięgali przewrotnie na kłamstwo. (Księga Mądrości 14, 30)
Nie jest słuszną rzeczą odmawiać czci ubogiemu, ale mądremu, i nie godzi się szanować człowieka grzesznego. (Mądrość Syracha 10, 23)
Wszelka broń ukuta na ciebie będzie bezskuteczna. Potępisz wszelki język, który się zmierzy z tobą w sądzie. Takie będzie dziedzictwo sług Pana i nagroda ich słuszna ode Mnie - wyrocznia Pana. (Księga Izajasza 54, 17)