Znaleziono 12 Wyniki dla: pustynne jedzenie

• Nie plugawcie siebie samych przez jedzenie wszelkich małych zwierząt pełzających, nie zanieczyszczajcie się przez nie, przez to stalibyście się nieczystymi. (Księga Kapłańska 11, 43)

• Naraziliby ich na ciężką winę przez jedzenie ich rzeczy świętych. Ja jestem Pan, który ich uświęcam! (Księga Kapłańska 22, 16)

• Lecz rabsak im odrzekł: Czy do pana twego i do ciebie posłał mię pan mój, abym mówił te słowa? Czy raczej do ludzi, którzy siedzą na murach [skazani] na jedzenie swego kału i picie swego moczu razem z wami? (2 Księga Królewska 18, 27)

• obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci. (Księga Psalmów 107, 18)

• Lecz rabsak odrzekł: Czyż do pana twego i do ciebie posłał mnie pan mój, abym mówił te słowa? Czyż nie raczej do ludzi, którzy siedzą na murach, skazani na jedzenie swego kału i na picie swego moczu razem z wami? (Księga Izajasza 36, 12)

• Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. (Ewangelia Mateusza 14, 13)

• Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. (Ewangelia Marka 1, 35)

• A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. (Ewangelia Marka 6, 31)

• Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. (Ewangelia Marka 6, 32)

• Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich. (Ewangelia Łukasza 4, 42)

• On jednak usuwał się na miejsca pustynne i modlił się. (Ewangelia Łukasza 5, 16)

• Rozkazywał bowiem duchowi nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Bo już wiele razy porywał go, a choć wiązano go łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał więzy, a zły duch pędził go na miejsca pustynne. (Ewangelia Łukasza 8, 29)