Znaleziono 20 Wyniki dla: wiatru
Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. (Księga Rodzaju 3, 8)
Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. (2 Księga Samuela 22, 11)
Bo tak mówi Pan: Nie zobaczycie wiatru, nie zobaczycie deszczu, a przecież wąwóz ten napełni się wodą i pić będziecie wy, wasze stada i wasze bydło. (2 Księga Królewska 3, 17)
Mieszkańcy ich bezsilni, przelękli się i okryli wstydem. Stali się jak rośliny na polu, jak młoda trawa zielona, jak zielsko na dachach spalone podmuchem wiatru wschodniego. (2 Księga Królewska 19, 26)
określił potęgę wiatru, ustalił granice wodzie. (Księga Hioba 28, 25)
Ubranie twoje gorące, gdy ziemia spoczywa bez wiatru. (Księga Hioba 37, 17)
Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. (Księga Psalmów 18, 11)
wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru. (Księga Psalmów 104, 3)
Człowiek jest podobny do tchnienia wiatru, dni jego jak cień mijają. (Księga Psalmów 144, 4)
Bo nadzieja bezbożnego jak plewa wiatrem miotana i jak lekka piana rozbita przez burzę. Jak dym się rozwiała od wiatru, zatarła się jak pamięć chwilowego gościa. (Księga Mądrości 5, 14)
Głos Jego grzmotu karci ziemię, jak nawałnica wiatru północnego i kłębowisko wichru. (Mądrość Syracha 43, 17)
Wygnaniem, zsyłką wywarł odwet na mieście; przepędził je swoim gwałtownym podmuchem jakby w dzień wschodniego wiatru. (Księga Izajasza 27, 8)