Encontrados 120 resultados para: finem temporis
CAPH. Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; exspectatio pauperum non peribit in aeternum. (Liber Psalmorum 9, 19)
Dixit enim in corde suo: “Oblitus est Deus; avertit faciem suam, non videbit in finem”. - (Liber Psalmorum 10, 11)
Usquequo, Domine, oblivisceris me in finem? Usquequo avertes faciem tuam a me? (Liber Psalmorum 13, 2)
Notas mihi facies vias vitae, plenitudinem laetitiae cum vultu tuo, delectationes in dextera tua usque in finem. (Liber Psalmorum 16, 11)
Locutus sum in lingua mea: “Notum fac mihi, Domine, finem meum; et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quam brevis sit vita mea”. (Liber Psalmorum 39, 5)
Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. (Liber Psalmorum 44, 24)
Venite et videte opera Domini, quae posuit prodigia super terram. Auferet bella usque ad finem terrae, (Liber Psalmorum 46, 9)
ut vivat usque in finem nec videat interitum. (Liber Psalmorum 49, 10)
Propterea Deus destruet te in finem; evellet te et emigrabit te de tabernaculo et radicem tuam de terra viventium. (Liber Psalmorum 52, 7)
Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem. (Liber Psalmorum 68, 17)
Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? (Liber Psalmorum 74, 1)
Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? (Liber Psalmorum 74, 10)