Encontrados 47 resultados para: Linguam
Testimonium in Joseph posuit illud, cum exiret de terra Ægypti ; linguam quam non noverat, audivit. (Liber Psalmorum 80, 6)
Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam? (Liber Psalmorum 119, 3)
jussit ei qui prior fuerat locutus amputari linguam, et cute capitis abstracta, summas quoque manus et pedes ei præscindi, ceteris ejus fratribus et matre inspicientibus. (Liber II Maccabaeorum 7, 4)
Post hunc tertius illuditur, et linguam postulatus cito protulit, et manus constanter extendit: (Liber II Maccabaeorum 7, 10)
Linguam etiam impii Nicanoris præcisam jussit particulatim avibus dari: manum autem dementis contra templum suspendi. (Liber II Maccabaeorum 15, 33)
oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem, (Liber Proverbiorum 6, 17)
Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii. (Liber Proverbiorum 12, 19)
Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam. (Liber Proverbiorum 16, 1)
Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum. (Liber Proverbiorum 17, 20)
Qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam suam. (Liber Proverbiorum 21, 23)
Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem. (Liber Proverbiorum 25, 23)
Prologus. Multorum nobis et magnorum per legem, et prophetas, aliosque qui secuti sunt illos, sapientia demonstrata est, in quibus oportet laudare Israël doctrinæ et sapientiæ causa, quia non solum ipsos loquentes necesse est esse peritos, sed etiam extraneos posse et dicentes et scribentes doctissimos fieri. Avus meus Jesus, postquam se amplius dedit ad diligentiam lectionis legis, et prophetarum, et aliorum librorum qui nobis a parentibus nostris traditi sunt, voluit et ipse scribere aliquid horum quæ ad doctrinam et sapientiam pertinent, ut desiderantes discere, et illorum periti facti, magis magisque attendant animo, et confirmentur ad legitimam vitam. Hortor itaque venire vos cum benevolentia, et attentiori studio lectionem facere, et veniam habere in illis, in quibus videmur, sequentes imaginem sapientiæ, deficere in verborum compositione. Nam deficiunt verba hebraica, quando fuerint translata ad alteram linguam: non autem solum hæc, sed et ipsa lex, et prophetæ, ceteraque aliorum librorum non parvam habent differentiam quando inter se dicuntur. Nam in octavo et trigesimo anno temporibus Ptolemæi Evergetis regis, postquam perveni in Ægyptum, et cum multum temporis ibi fuissem, inveni ibi libros relictos, non parvæ neque contemnendæ doctrinæ. Itaque bonum et necessarium putavi et ipse aliquam addere diligentiam et laborem interpretandi librum istum: et multa vigilia attuli doctrinam in spatio temporis, ad illa quæ ad finem ducunt, librum istum dare, et illis qui volunt animum intendere, et discere quemadmodum oporteat instituere mores, qui secundum legem Domini proposuerint vitam agere. Omnis sapientia a Domino Deo est: et cum illo fuit semper, et est ante ævum. (Liber Ecclesiasticus 1, 1)