1 Jabin, król Chasoru, usłyszawszy o tym, powiadomił Jobaba, króla Madonu, króla Szimronu, króla Akszafu
2 i królów zamieszkałych na północy, w górach i na równinie, na południu od Kinneret, w Szefeli i na wyżynach Doru na zachodzie,
3 Kananejczyków na wschodzie i na zachodzie, Amorytów, Chetytów, Peryzzytów, Jebusytów na górze i Chiwwitów u stóp Hermonu w krainie Mispa.
4 Wyruszyli oni z całym swym wojskiem, ludem mnogim jak piasek na wybrzeżu morza i z olbrzymią liczbą koni i rydwanów.
5 Wszyscy ci królowie umówiwszy się przybyli i zajęli stanowiska nad wodami Merom, aby walczyć z Izraelem.
6 I rzekł Pan do Jozuego: Nie bój się ich, albowiem jutro o tej porze sprawię, że oni wszyscy padną zabici przed Izraelem. Konie ich okulawisz, a rydwany ich spalisz.
7 Jozue wraz z całym swym zbrojnym ludem przybył niespodzianie nad wody Meromu i rzucił się na nich.
8 Pan wydał ich w ręce Izraela. Rozbili ich i ścigali aż do Sydonu Wielkiego i aż do Misrefot-Maim i do doliny Mispa na wschodzie. Rozgromiono ich całkowicie, tak że nikt nie ocalał.
9 Jozue postąpił z nimi, jak Pan mu rozkazał: konie ich okulawił, a rydwany spalił.
10 W tym samym czasie Jozue cofnął się i zdobył Chasor, a króla jego zabił mieczem; Chasor było niegdyś stolicą wszystkich tych królestw.
11 Ostrzem miecza pobili wszystko co żywe, obłożywszy klątwą. Nie pozostawiono żadnej żywej duszy, a Chasor spalono.
12 Wszystkie miasta tych królów i samych ich królów zwyciężył Jozue i zdobył ostrzem miecza, obłożywszy ich klątwą, jak rozkazał Mojżesz, sługa Pana.
13 Wszystkie jednak miasta, położone na wzgórzach, nie zostały przez Izraelitów spalone, z wyjątkiem Chasoru, spalonego przez Jozuego.
14 Całą zdobycz tych miast i bydło podzielili Izraelici pomiędzy siebie, lecz wszystkich ludzi zgładzili ostrzem miecza doszczętnie, nie zostawiając żadnej żywej duszy.
15 To, co Pan rozkazał słudze swemu Mojżeszowi, a Mojżesz rozkazał Jozuemu, Jozue wykonał, niczego nie zaniedbując z tego wszystkiego, co rozkazał Pan Mojżeszowi.
16 I opanował Jozue cały ten kraj: góry, cały Negeb, całą krainę Goszen, Szefelę, Arabę, góry izraelskie i ich równiny.
17 Od góry Chalak, wznoszącej się ku Seirowi, aż do Baal-Gad w dolinie Libanu, u stóp góry Hermon. A wszystkich ich królów zwyciężył i skazał na śmierć.
18 Przez długi czas Jozue walczył z tymi wszystkimi królami.
19 Żadne miasto nie zawarło pokoju z Izraelitami prócz Chiwwitów mieszkających w Gibeonie. Wszystkie zostały zdobyte zbrojnie.
20 Taki był zamiar Pana, który uczynił upartymi ich serca, tak że prowadzili wojnę z Izraelem i popadli pod klątwę bez miłosierdzia aż do wyniszczenia, jak rozkazał Pan Mojżeszowi.
21 W owym czasie Jozue w walce zwyciężył Anakitów z gór, z Hebronu, z Debiru, z Anab i ze wszystkich gór judzkich, i ze wszystkich gór izraelskich. Na nich wszystkich wraz z ich miastami Jozue rzucił klątwę.
22 Anakici nie pozostali już w kraju Izraelitów, z wyjątkiem Gazy, Gat i Aszdodu.
23 Jozue zawładnął całym kraje według polecenia Pana, danego Mojżeszowi, a następnie oddał go Jozue w posiadanie Izraelowi, dzieląc odpowiednio do ich podziału na pokolenia. I kraj zaznał pokoju od wojny.
Versículos relacionados com Księga Jozuego, 11:
Jozue Rozdział 11 donosi o podboju kilku miast kananitowych przez armii Izraela, kierowanego przez Jozuego. Królowie tych miast zjednoczyło swoje siły, aby oprzeć się inwazji na Izrael, ale zostali pokonani, a ich terytoria zostały podbite. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Joshua 11.
Psalm 24:1: „Od Pana jest Ziemia i jej pełnia, świat i tych, którzy w nim mieszkają”. Ten werset mówi o suwerenności Boga o wszystkich rzeczach, w tym Ziemi i jej mieszkańcom. Podbój Kanaanu przez Izraelitów był spełnieniem woli Bożej.
Powtórzonego Prawa 7:2: „A kiedy Pan wasz Bóg poddań się przed wami, zranicie ich i całkowicie ich zniszczy; nie będziesz z nimi przymierzyć i będziesz miał z łasienie”. Ten werset mówi o Bożym rozkazie Izraelici, aby całkowicie zniszczyć Kananitów i nie uczynić z nimi przymierza. Zakon ten został spełniony w podboju Kanaanu przez Jozuę i jego armię.
Psalm 44:3: „Bo nie przez jego miecz pokonali ziemię, ani jego ramię ich uratowało, ale to było twoje prawo, twoje ramię i światło twojej twarzy, ponieważ ich zadowolony”. Werset ten mówi o zależności Izraelitów w Bogu, aby podbić ziemię Kanaan. To właśnie z woli Bożej i jego interwencji Joshua i jego armii udało się pokonać Kananitów.
Psalm 121:8: „Pan odtąd i na zawsze będzie wasze odejście i wejście”. Ten werset mówi o ochronie Boga o tych, którzy mu ufają. Joshua i jego armia mieli ochronę Boga podczas podboju Kanaanu.
2 Samuel 22:47: „Niech żyj Panu i pobłogosławiony być moją skałą i wywyższony, boga mojego zbawienia”. Ten werset mówi o kulcie i wdzięczności Bogu za Jego zbawienie. Izraelici mogli czcić i podziękować Bogu za zwycięstwo w podboju Kanaanu.
Kapitel: