Gefunden 2021 Ergebnisse für: ena

  • kai eipen ti tauta soi estin pasai ai parembolai autai aiV aphnthka o de eipen ina eurh o paiV sou carin enantion sou kurie (Gênesis 33, 8)

  • eipen de iakwb ei eurhka carin enantion sou dexai ta dwra dia twn emwn ceirwn eneken toutou eidon to proswpon sou wV an tiV idoi proswpon qeou kai eudokhseiV me (Gênesis 33, 10)

  • proelqetw o kurioV mou emprosqen tou paidoV egw de eniscusw en th odw kata scolhn thV poreusewV thV enantion mou kai kata poda twn paidariwn ewV tou me elqein proV ton kurion mou eiV shir (Gênesis 33, 14)

  • eipen de hsau kataleiyw meta sou apo tou laou tou met' emou o de eipen ina ti touto ikanon oti euron carin enantion sou kurie (Gênesis 33, 15)

  • kai en hmin katoikeite kai h gh idou plateia enantion umwn katoikeite kai emporeuesqe ep' authV kai egkthsasqe en auth (Gênesis 34, 10)

  • eipen de sucem proV ton patera authV kai proV touV adelfouV authV euroimi carin enantion umwn kai o ean eiphte dwsomen (Gênesis 34, 11)

  • kai hresan oi logoi enantion emmwr kai enantion sucem tou uiou emmwr (Gênesis 34, 18)

  • oi anqrwpoi outoi eirhnikoi eisin meq' hmwn oikeitwsan epi thV ghV kai emporeuesqwsan authn h de gh idou plateia enantion autwn taV qugateraV autwn lhmyomeqa hmin gunaikaV kai taV qugateraV hmwn dwsomen autoiV (Gênesis 34, 21)

  • monon en toutw omoiwqhsontai hmin oi anqrwpoi tou katoikein meq' hmwn wste einai laon ena en tw peritemnesqai hmwn pan arsenikon kaqa kai autoi peritetmhntai (Gênesis 34, 22)

  • egeneto de en tw afienai authn thn yuchn apeqnhsken gar ekalesen to onoma autou uioV odunhV mou o de pathr ekalesen auton beniamin (Gênesis 35, 18)

  • egeneto de hnika katwkhsen israhl en th gh ekeinh eporeuqh roubhn kai ekoimhqh meta ballaV thV pallakhV tou patroV autou kai hkousen israhl kai ponhron efanh enantion autou hsan de oi uioi iakwb dwdeka (Gênesis 35, 22)

  • hgemwn megedihl hgemwn zafwim outoi hgemoneV edwm en taiV katwkodomhmenaiV en th gh thV kthsewV autwn outoV hsau pathr edwm (Gênesis 36, 43)


“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina