Gefunden 787 Ergebnisse für: Quoque
Universa propter semetipsum operatus est Dominus ; impium quoque ad diem malum. (Liber Proverbiorum 16, 4)
Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem. (Liber Proverbiorum 16, 7)
Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens. (Liber Proverbiorum 17, 28)
Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque dijudicat. (Liber Proverbiorum 18, 18)
Hæc quoque sapientibus. Cognoscere personam in judicio non est bonum. (Liber Proverbiorum 24, 23)
Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda. (Liber Proverbiorum 25, 1)
Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, erroresque et stultitiam ; et agnovi quod in his quoque esset labor et afflictio spiritus: (Liber Ecclesiastes 1, 17)
Dixi ego in corde meo: Vadam, et affluam deliciis, et fruar bonis ; et vidi quod hoc quoque esset vanitas. (Liber Ecclesiastes 2, 1)
Possedi servos et ancillas, multamque familiam habui: armenta quoque, et magnos ovium greges, ultra omnes qui fuerunt ante me in Jerusalem ; (Liber Ecclesiastes 2, 7)
et supergressus sum opibus omnes qui ante me fuerunt in Jerusalem: sapientia quoque perseveravit mecum. (Liber Ecclesiastes 2, 9)
Et dixi in corde meo: Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod majorem sapientiæ dedi operam? Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas. (Liber Ecclesiastes 2, 15)
Unus est, et secundum non habet, non filium, non fratrem, et tamen laborare non cessat, nec satiantur oculi ejus divitiis ; nec recogitat, dicens: Cui laboro, et fraudo animam meam bonis? In hoc quoque vanitas est et afflictio pessima. (Liber Ecclesiastes 4, 8)