1 Roboam udał się do Sychem, bo w Sychem zebrał się cały Izrael, aby go ustanowić królem.
2 Usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata - a przebywał on w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem - i wrócił z Egiptu.
3 Posłano więc po niego i wezwano go. Kiedy przybył Jeroboam i cały Izrael, wtedy przemówili do Roboama tymi słowami:
4 Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś teraz ulżyj w okrutnej pańszczyźnie u twego ojca i w tym ciężkim jarzmie, które na nas włożył, a my ci za to będziemy służyć.
5 Na to im odpowiedział: [Idźcie] na trzy dni, a potem przyjdźcie do mnie z powrotem! Wobec tego lud się rozszedł.
6 A król Roboam zasięgnął rady starszych, którzy stanowili otoczenie jego ojca Salomona, za jego życia, mówiąc: Jak mi doradzacie odpowiedzieć temu ludowi?
7 Oni zaś tak do niego przemówili: Jeśli będziesz dla tego ludu dobry i okażesz im życzliwość, a przemówisz do nich łagodnymi słowami, to będą ci sługami przez całe życie.
8 Ale on nie poszedł za radą, którą mu dawali starsi, natomiast zasięgnął rady młodzieńców, którzy razem z nim wzrośli i stanowili jego otoczenie.
9 Rzekł do nich: Co wy radzicie, jak odpowiedzieć temu ludowi, który przemawiał do mnie takimi słowami: Ulżyj nam w jarzmie, które włożył na nas twój ojciec.
10 Młodzieńcy zaś, którzy razem z nim wzrośli, przemówili do niego tak: Temu ludowi, który przemawiał do ciebie, mówiąc: Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś ulżyj nam w tym jarzmie, odpowiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mego ojca,
11 gdyż dotąd mój ojciec nałożył na was jarzmo ciężkie, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców.
12 Trzeciego dnia, tak jak powiedział król w słowach: Wróćcie do mnie trzeciego dnia, przyszedł Jeroboam i cały lud do Roboama.
13 A wtedy król dał ludowi surową odpowiedź, gdyż nie poszedł za radą, którą dawali starsi.
14 Przemówił więc do nich tak, jak radzili młodzieńcy: Mój ojciec obciążył was jarzmem, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców.
15 Król więc nie wysłuchał ludu, gdyż to wydarzenie dokonało się z woli Bożej, aby Pan spełnił swą groźbę, którą wypowiedział przez Achiasza z Szilo do Jeroboama, syna Nebata.
16 Kiedy cały Izrael [zobaczył], że król go nie wysłuchał, wtedy lud tak odrzekł królowi: Cóż za wspólny dział mamy z Dawidem? Wszak nie mamy dziedzictwa z synem Jessego! Do swoich namiotów, o Izraelu! Teraz, Dawidzie, pilnuj swego domu! I rzeczywiście Izrael poszedł do swoich namiotów.
17 A Roboam panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach Judy.
18 Gdy zaś król Roboam wysłał Hadorama, który był przełożonym robotników pracujących przymusowo, Izraelici ukamienowali go, tak iż umarł. Wobec tego król Roboam pospieszył się, aby wsiąść na rydwan i uciec do Jerozolimy.
19 Tak więc Izrael odpadł od rodu Dawida aż po dzień dzisiejszy.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 10:
Rozdział 10 z 2 Kronik opowiada historię o tym, jak król Roban, syn Salomona, został królem Judy po śmierci ojca. Konfrontuje się z Jeroboamem, przywódcą Królestwa Izraela z północy, który prosi Robano o zmniejszenie obciążeń podatkowych narzuconych ludziom. Revus odmawia tego, co prowadzi do podziału Królestwa Izraela na dwie części. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 kronikach 10.
1 Królowie 12:15: „Wtedy król nie słyszał ludu; bo ta zmiana pochodzi od Pana, że Słowo, które Pan wypowiedział przez AEA, Silonite, Jeroboam, syn Natersa”. Ten werset mówi o tym, w jaki sposób podział Królestwa Izraela został prorokowany przez Boga. To pokazuje, że podział był nie tylko konsekwencją działań Rehoboama, ale także częścią boskiego planu.
Przysłów 15:1: „Łagodna odpowiedź odchyla furię, ale słowo trwa gniew”. Ten werset podkreśla znaczenie skutecznej i życzliwej komunikacji. Gdyby Roban odpowiedział Jeroboamowi bardziej łagodnie i kompasowo, historia mogła być inna.
Mateusza 12:25: „Ale Jezus, znając swoje myśli, powiedział:„ Każde królestwo podzielone przeciwko sobie jest zdruzgotane; a każde miasto lub dom podzielone przeciwko sobie nie utrzyma ”. Ten werset podkreśla, w jaki sposób podział między Królestwem Izraela doprowadził do wewnętrznych konfliktów i osłabienia obu stron. To pokazuje, że jedność jest ważna dla przetrwania królestwa.
1 Samuel 8:7: „Pan powiedział do Samuela, uczęszcza do głosu ludzi we wszystkim, co ci mówi, bo cię nie odrzucili, ale mnie odrzucili, więc nie panuję nad nimi”. Werset ten jest podobny do proroctwa 1 Królów 12:15, pokazując, że pragnienie ludzi do innego przywódcy było postrzegane jako odrzucenie Boga jako jego króla.
Galacjan 5:14: „Albowiem całe prawo jest spełnione jednym słowem: Werset ten podkreśla znaczenie miłości i empatii w kontaktach z innymi ludźmi. Gdyby Roban kochał swój lud i rozważył swoje potrzeby, mógłby uniknąć podziału Królestwa Izraela.
Chapters: