1 Roboam, przybywszy do Jerozolimy, zebrał pokolenie Judy i Beniamina, to jest sto osiemdziesiąt tysięcy wyborowych wojowników, aby wszcząć wojnę z Izraelem o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi.
2 Wówczas Pan skierował słowo do Szemajasza, męża Bożego:
3 Powiedz królowi judzkiemu, Roboamowi, synowi Salomona, i całemu Izraelowi w Judzie i Beniaminie, oznajmiając:
4 Tak mówi Pan: Nie wyruszajcie do walki z waszymi braćmi. Niech każdy wróci do swego domu, bo przeze Mnie zostało zrządzone to, co się stało. Posłuchali rozkazu Pańskiego i zawrócili z drogi przeciw Jeroboamowi.
5 Roboam osiadł w Jerozolimie i wybudował umocnione twierdze w Judzie.
6 Odbudował także Betlejem, Etam, Tekoa,
7 Bet-Sur, Soko, Adullam,
8 Gat, Mareszę, Zif,
9 Adoraim, Lakisz, Azekę,
10 Sorea, Ajjalon, Hebron; były to miasta warowne w Judzie i Beniaminie.
11 Wzmocniwszy twierdze, dał im dowódców oraz zapasy żywności, oliwy i wina.
12 W każdym takim mieście złożył tarcze i dzidy oraz bardzo je umocnił. Należały do niego tylko Juda i Beniamin.
13 Kapłani i lewici, którzy znajdowali się w całym Izraelu, garnęli się do niego ze wszystkich stron.
14 Lewici opuszczali swoje pastwiska i posiadłości, a szli do Judy, do Jerozolimy, ponieważ Jeroboam wraz z synami odsunął ich od kapłaństwa Pańskiego.
15 Sam sobie ustanawiał kapłanów na wyżynach dla czczenia kozłów i cielców, które sporządził.
16 Przybywali więc do Jerozolimy za lewitami ze wszystkich pokoleń izraelskich ci, którzy oddawali swe serce szukaniu Pana, Boga Izraela, aby składać ofiary Panu, Bogu swych ojców.
17 Przez trzy lata wzmocnili oni królestwo judzkie i wspierali Roboama, syna Salomona, albowiem przez trzy lata postępowali drogą Dawida i Salomona.
18 Potem wziął sobie Roboam za żonę Machalat, córkę Jerimota, syna Dawida, i Abihail, córkę Eliaba, syna Jessego.
19 Urodziła mu ona synów: Jeusza, Szemariasza i Zahama.
20 Po niej pojął Maakę, córkę Absaloma. Urodziła mu ona Abiasza i Attaja, Zizę i Szelomita.
21 Ze wszystkich zaś swoich żon i nałożnic "miał bowiem osiemnaście żon i sześćdziesiąt nałożnic" Roboam najbardziej ukochał Maakę, córkę Absaloma. Łącznie był on ojcem dwudziestu ośmiu synów i sześćdziesięciu córek.
22 Na pierwszym miejscu postawił Roboam syna Maaki, Abiasza, aby był dowódcą wśród swoich braci, jego bowiem zamierzał ustanowić królem.
23 Następnie postąpił roztropnie, ponieważ rozesłał wszystkich swoich synów po ziemi Judy i Beniamina, do wszystkich obwarowanych miast. Dał im wówczas mnóstwo żywności i postarał się dla nich o wiele żon.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 11:
2 Kroniki 11 opisuje podział Królestwa Izraela po śmierci króla Salomona, a dziesięć plemion północnych buntuje się przeciwko Roboamowi, synowi Salomona, które rządziły dwoma plemionami południowymi. Rozdział mówi także o fortach zbudowanych przez Robano w Judacie do przygotowania się do wojny.
1 Królowie 12:16: „Zobacz, więc cały Izrael, że król go nie słyszał, ludzie odpowiedzieli na króla, mówiąc: jaką część mamy z Dawidem? Izrael! Teraz spójrz na swój dom, o David. I Izrael poszedł na twoje namioty. ” Ten werset mówi o buncie dziesięciu plemion północnych, które oddzieliły się od królestwa Judy.
2 Kroniki 12:1: „I zdarzyło się to, że ostatecznie królewskie skonsolidowanie królestwa i wzmocnienie, opuściło prawo Pana i całego Izraela z Nim”. Ten werset pokazuje, że Roban, po wzmocnieniu swojego królestwa, porzucił prawo Boże i poprowadził z nim lud.
Powtórzonego Prawa 20:1: „Kiedy wychodzisz do bitwy z wrogami, a zobaczysz konie, samochody, a ludzie są liczniejsi niż ty, nie będziecie ich bać; za Pana, twojego Boga, który wyciągnął cię Ziemia Egiptu jest z tobą. " Ten werset mówi o znaczeniu zaufania do Boga w czasach wojny, co było problemem dla Robano w budowaniu fortyfikacji.
Przysłów 18:10: „Silna wieża jest imieniem Pana; sprawiedliwi uciekają do niego i będą w wysokim schronieniu”. Werset ten wzmacnia temat budowy fortyfikacji, ale przypomina, że prawdziwe bezpieczeństwo i ochrona pochodzi od imienia Pana.
Jeremiasz 17:5: „Tak mówi Pan, człowiek, który ufa człowiekowi i czyni ciało Sioną ręką i oddziela swoje serce Pana”. Ten werset przypomina, że pomimo fortyfikacji i przygotowań do wojny, zaufanie do Boga jest prawdziwym kluczem do zwycięstwa i ochrony.
Chapters: