Księga Hioba, 19

Biblia Tysiąclecia

1 Hiob na to odpowiedział i rzekł:

2 Dokąd mnie dręczyć będziecie i gnębić waszymi słowami?

3 Dziesiąty raz mnie znieważacie. Nie wstyd wam nade mną się pastwić?

4 Gdybym naprawdę zbłądził, tkwiłaby we mnie nieprawość.

5 Jeśli naprawdę chcecie triumfować, próbujcie dowieść mi ohydy.

6 Wiedzcie, że Bóg mnie pognębił, swe sieci rozstawił wokoło.

7 Gdy krzyknę: Gwałt - nie ma echa, Ratunku! - ja nie mam prawa.

8 Drogę mi zamknął - nie przejdę; na ścieżkach ciemności roztoczył.

9 Pozbawił mnie całkiem godności, koronę zerwał mi z głowy,

10 wszystko poburzył. Odchodzę. Nadzieję mi podciął jak drzewo.

11 Zapłonął na mnie swym gniewem, za wroga mnie swego poczytał.

12 Przybyły wszystkie hufce, wytyczyły drogę przeciwko mnie i oblegają mój namiot.

13 Bracia ode mnie uciekli, znajomi stronią ode mnie,

14 najbliżsi zawiedli i domownicy, zapomnieli mnie goście mego domu.

15 Dla moich służebnic jam obcy, stałem się w ich oczach nieznany.

16 Na sługę wołałem bez skutku, me usta musiały go prosić,

17 żonie mój oddech niemiły, i cuchnę własnym dzieciom,

18 gardzą mną nawet podrostki, szydzą, gdy staram się podnieść.

19 Odrazę wzbudzam u bliskich, nastają na mnie kochani.

20 Do skóry, do ciała przylgnęły mi kości, ocaliłem (tylko) ciało moich dziąseł.

21 Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką.

22 Czemu, jak Bóg, mnie dręczycie? Nie syci was wygląd ciała?

23 Któż zdoła utrwalić me słowa, potrafi je w księdze umieścić?

24 Żelaznym rylcem, diamentem, na skale je wyryć na wieki?

25 Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni.

26 Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę.

27 To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty.

28 Powiecie: Po cóż nalegać? Czyż powód oskarżeń znajdziemy?

29 Wy sami drżyjcie przed mieczem, bo gniew za grzechy zapłonie. Wiedzcie, że sądy istnieją.




Versículos relacionados com Księga Hioba, 19:

Job 19 to rozdział, w którym Job wyraża swoją udrękę i rozpacz w swojej sytuacji, płacząc o współczucie i sprawiedliwość. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Psalm 34:18: „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg jest blisko tych, którzy cierpią i czują się uciskani, oferując im zbawienie i wygodę.

Izajasza 61:1: „Duch Pana Boga jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby głosić dobre wieści potężnym; wysłał mnie, aby przywrócić skruszone serce, ogłosić wyzwolenie jeńcom i uwolnić kajdanki. " Ten werset opowiada o misji Mesjasza, aby wnieść nadzieję i przywrócenie tym, którzy cierpią.

Psalm 88:14-15: „Dlaczego odrzucasz moją duszę? Dlaczego ukrywasz przede mną swoją twarz? Jestem przytłoczony od czasu młodości i cierpimy na wasze przerażenia; jestem zdesperowany”. Psalm ten przedstawia modlitwę rozpaczy podobną do Job, w której psalmista wzywa Bożą pomoc w obliczu swojej udręki.

Izajasza 49:15-16: „Czy kobieta może zapomnieć o swoim dziecku, która wciąż karmi piersią, aby nie współczuł mu, synu jego łona? Nie zapomnę cię. Oto w dłoniach moich rąk Nagrałem cię; twoje ściany są nieustannie przede mną. ” Ten werset mówi o miłości i trosce o swoje dzieci, pokazując, że nigdy ich nie zostawia ani nie zapomina.

Psalm 31:9: „Idź do mnie, Panie, ponieważ jestem zaniepokojony; pochłonąłem oczy, duszę i moje ciało są w smutku”. Psalm ten przedstawia modlitwę podobną do pracy, w której psalmista wzywa do współczucia w obliczu udręki i cierpienia.





Chapters: