1 Biada ci, łupieżco, tyś sam nie złupiony, i tobie, grabieżco, sameś nie ograbiony! Kiedy skończysz łupić, wtedy ciebie złupią, gdy grabież zakończysz, ograbią też ciebie.
2 Panie, zmiłuj się nad nami, w Tobie mamy nadzieję! Bądź naszym ramieniem każdego poranka i naszym zbawieniem w czas ucisku.
3 Na głos Twej groźby uciekają ludy, gdy się podniesiesz, pierzchają narody.
4 Zbierać będą łupy, jak się zbiera szarańczę, rzucać się na nie jak mrowie koników polnych.
5 Ponad wszystkim jest Pan, bo mieszka na wysokości! Napełni On Syjon prawem i sprawiedliwością.
6 I zawita trwały pokój w jego czasach. Zasobem sił zbawczych - mądrość i wiedza, jego skarbem jest bojaźń Pańska.
7 Oto wysłani na zwiady wołają z zewnątrz, płaczą gorzko wysłannicy pokoju.
8 Opustoszały drogi, przechodniów zabrakło na ścieżkach. Wróg zerwał układy, odrzucił świadków, nie zważał na nikogo.
9 Kraj ma żałosny wygląd, marnieje; Liban przestał się zielenić, obumiera; Saron - podobny do pustyni, a Baszan i Karmel są ogołocone.
10 Teraz powstanę - mówi Pan - teraz się podniosę, teraz stanę wysoko.
11 Poczniecie siano, zrodzicie słomę, me tchnienie jak ogień was pożre.
12 Staną się ludy wypalonym wapnem, jak ścięte ciernie w ogniu spłoną.
13 Słuchajcie, najdalsi, co uczyniłem, poznajcie, najbliżsi, mą siłę!
14 Grzesznicy na Syjonie się zlękli, bezbożnych chwyciło drżenie: Kto z nas wytrzyma przy trawiącym ogniu? Kto z nas wytrwa wobec wieczystych płomieni?
15 Ten, kto postępuje sprawiedliwie i kto mówi uczciwie, kto odrzuca zyski bezprawne, kto się wzbrania dłońmi przed wzięciem podarku, kto zatyka uszy, by o krwi nie słuchać, kto zamyka oczy, by na zło nie patrzeć -
16 ten będzie mieszkał na wysokościach, twierdze na skałach będą jego schronieniem; dostarczą mu chleba, wody mu nie zbraknie.
17 Oczy twe ujrzą króla w całej jego krasie, zobaczą krainę bardzo rozległą.
18 Serce twe grozę będzie wspominać: Gdzie ten, co liczył? Gdzie ten, co ważył? Gdzie ten, co spisywał twierdze?
19 Nie ujrzysz już ludu zuchwałego, ludu o niewyraźnej mowie, nie do uchwycenia uchem, o bełkotliwym i niezrozumiałym języku.
20 Patrz na Syjon, miasto naszych świąt! Twe oczy oglądać będą Jeruzalem, siedzibę bezpieczną, namiot nieprzenośny, którego kołków nie wyrwą nigdy ani się żaden jego powróz nie urwie.
21 Bo właśnie tam mamy Pana potężnego, zamiast rzek o szerokich odnogach. Nie dotrze tam okręt poruszany wiosłami ani się okazalszy statek nie przeprawi: (3a) jego liny obwisną, nie utrzymają prosto swego masztu, nie rozwiną żagla.
22 Albowiem Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem! On nas zbawi! (3b) Wtedy rozdzielą łup ogromny, chromi zagrabią zdobycz.
24 Żaden mieszkaniec nie powie: Jestem chory. Lud, który mieszka w Jeruzalem, dostąpi odpuszczenia swoich nieprawości.
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 33:
Rozdział 33 Izajasza zaczyna się od modlitwy o wyzwolenie ludu Judy przeciwko ich wrogom i kontynuuje proroctwo o przyjściu króla i przywróceniu miasta Syjonu. Następujące wersety są powiązane z tymi tematami:
Izajasza 30:15: „W ten sposób mówi Pan Bóg, Święty Izraela: w konwersji i na stanowisku byłbyś waszym zbawieniem; w pokoju i zaufaniu bycie waszą siłą, ale nie chciałeś”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu do zbawienia i siły, co podkreśla się w rozdziale 33 Izajasza.
Izajasza 32:1: „Oto król będzie panował prawością, a książęta będą rządzić prawością”. Ten fragment odnosi się do nadejścia sprawiedliwego króla, który jest ważnym tematem w rozdziale 33 Izajasza.
Izajasza 32:18: „Wtedy mój lud zamieszka w siedzibie pokoju, w Adresach well -afe i w spokojnych miejscach odpoczynku”. Ten werset opowiada o obietnicy Boga, aby zapewnić bezpieczeństwo i pokój Jego ludowi, co jest podkreślone w Izajasza 33.
Izajasza 35:10: „A uratowani Pana powrócą i przyjdą na Syjon z pieśniami radości, a wieczna radość będzie nad jego głowami; radość i radość dotrą, a ucieknie smutek i jęk”. Ten werset opowiada o radości i szczęściu, których naród Boży doświadczy po wyzwoleniu, tematu traktowanym w Izajaszu 33.
Izajasza 40:31: „Ale ci, którzy czekają na Pana, odnowią swoją siłę, powstają skrzydłami jako Orły; będą biegać i nie męczą, chodzić i nie przyklejają się”. Ten werset mówi o znaczeniu oczekiwania w Bogu, aby odnowić siłę, coś, co jest ważnym przesłaniem w Izajasza 33.
Chapters: