1 Teraz więc słuchaj, Jakubie, mój sługo, Izraelu, którego wybrałem!
2 Tak mówi Pan, twój sprawca, twój twórca od narodzenia, twój wspomożyciel: Nie bój się, sługo mój, Jakubie, Jeszurunie, którego wybrałem.
3 Bo rozleję wody po spragnionej glebie i zdroje po wyschniętej ziemi. Przeleję Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków.
4 Wyrastać będą jak trawa wśród wody, jak topole nad bieżącymi wodami.
5 Jeden powie: Należę do Pana, a drugi się nazwie imieniem Jakuba, inny zaś napisze na swej ręce: Pan i otrzyma imię Izrael.
6 Tak mówi Pan, Król Izraela i Odkupiciel jego, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja ostatni; i nie ma poza Mną boga.
7 Któż jest do Mnie podobny? - Niech woła, niech to ogłosi i niech Mi dowiedzie! Kto przepowiedział przyszłość od wieków i to, co ma nadejść, niech nam obwieści!
8 Nie lękajcie się ani nie przerażajcie! Czyż nie przepowiedziałem z dawna i nie oznajmiłem? Wy jesteście moimi świadkami: czy jest jaki Bóg oprócz Mnie? albo inna Skała? - Ja nie znam takiego!
9 Wszyscy rzeźbiarze bożków są niczym; dzieła ich ulubione na nic się nie zdadzą; ich czciciele sami nie widzą ani nie zdają sobie sprawy, że się okrywają hańbą.
10 Kto rzeźbi bożka i odlewa posąg, żeby nie mieć pożytku?
11 Oto wszyscy czciciele tego bożka zawstydzą się; jego wykonawcy sami są ludźmi. Wszyscy oni niechaj się zbiorą i niech staną! Razem się przestraszą i wstydem okryją.
12 Wykonawca posągu urabia żelazo na rozżarzonych węglach i młotami nadaje mu kształty; wykańcza je swoim silnym ramieniem; oczywiście, jest głodny i brak mu siły; nie pił wody, więc jest wyczerpany.
13 Rzeźbiarz robi pomiary na drzewie, kreśli rylcem kształt, obrabia je dłutami i stawia znaki cyrklem; wydobywa z niego kształty ludzkie na podobieństwo pięknej postaci człowieka, aby postawić go w domu.
14 Narąbał sobie drzewa cedrowego, wziął drzewa cyprysowego i dębowego - a upatrzył je sobie między drzewami w lesie - zasadził jesion, któremu ulewa zapewnia wzrost.
15 To wszystko służy człowiekowi na opał: część z nich bierze na ogrzewanie, część na rozpalenie ognia do pieczenia chleba, na koniec z reszty wykonuje boga, przed którym pada na twarz, tworzy rzeźbę, przed którą wybija pokłony.
16 Jedną połowę spala w ogniu i na rozżarzonych węglach piecze mięso; potem zajada pieczeń i nasyca się. Ponadto grzeje się i mówi: Hej! Ale się zagrzałem i korzystam ze światła!
17 Z tego zaś, co zostanie, czyni swego boga, bożyszcze swoje, któremu oddaje pokłon i pada na twarz, i modli się, mówiąc: Ratuj mnie, boś ty bogiem moim!
18 Tacy nie mają świadomości ani zrozumienia, gdyż mgłą przesłonięte są ich oczy, tak iż nie widzą, i serca ich, tak iż nie rozumieją.
19 Taki się nie zastanawia; nie ma wiedzy ani zrozumienia, żeby sobie powiedzieć: Jedną połowę spaliłem w ogniu, nawet chleb upiekłem na rozżarzonych węglach, i upiekłem mięso, które zajadam, a z reszty zrobię rzecz obrzydliwą. Będę oddawał pokłon kawałkowi
20 Taki się karmi popiołem; zwiedzione serce wprowadziło go w błąd. On nie może ocalić swej duszy i powiedzieć: Czyż nie jest fałszem to, co trzymam w ręku?
21 Pamiętaj o tych rzeczach, Jakubie, i żeś sługą moim, Izraelu! Ukształtowałem ciebie, jesteś moim sługą. Izraelu, nie pójdziesz u Mnie w niepamięć.
22 Usunąłem twe grzechy jak chmurę i twoje wykroczenia jak obłok. Powróć do Mnie, bom cię odkupił.
23 Wznoście okrzyki, niebiosa, bo Pan zaczął działać! Wykrzykujcie, podziemne krainy! Góry, zabrzmijcie okrzykami, i ty, lesie, z każdym twoim drzewem! Bo Pan odkupił Jakuba i chwałę swą okazał w Izraelu.
24 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Twórca twój jeszcze w łonie matki: Jam jest Pan, uczyniłem wszystko, Sam rozpiąłem niebiosa, rozpostarłem ziemię; a któż był ze Mną?
25 Jam jest ten, który niweczy znaki wróżów i wykazuje głupotę wieszczków, wstecz odrzuca mędrców i wiedzę ich czyni głupstwem,
26 potwierdza mowę swojego sługi i spełnia radę swoich wysłanników. To Ja mówię Jeruzalem: Będziesz zaludnione, i miastom judzkim: Będziecie odbudowane. Ja podniosę je z ruin.
27 To Ja mówię otchłani wód: Wyschnij! i wysuszam twoje rzeki.
28 Ja mówię o Cyrusie: Mój pasterz, i spełni on wszystkie moje pragnienia, mówiąc do Jeruzalem: Niech cię odbudują!, i do świątyni: Wznieś się z fundamentów!
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 44:
Rozdział 44 Izajasza zaczyna się od przesłania od Boga do ludu Izraela, przypominając im, że jest Jego Stwórcą i Odkupicielem, i że nie powinni czcić bożków ani ufać innym bogom. Bóg obiecuje, że pobłogosławi i przywróci Izrael, i że nie muszą się bać, bo on jest z nimi. Następnie pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Izajaszu 44:
Psalm 115:4-7: „Ich idole są srebrnymi i złotymi, pracą człowieka. Mają usta, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą; mają uszy, ale nie słyszą; Mają nos, ale nie pachną ”. Ten psalm opisuje bożki, których czczą ludzie, kontrastując ich z prawdziwym Bogiem, który jest żywy i aktywny.
Dzieje 17:24-25: „Bóg, który stworzył świat i wszystko, co istnieje, będąc Panem Nieba i Ziemi, nie mieszka w świątyniach wykonanych przez ręce ludzi, ani nie jest służył przez ludzkie ręce, tak jak potrzebne Do czegoś, bo on sam daje wszystkim życie, oddychanie i wszystko ”. Paweł używa tej mowy w Atenach, aby wyjaśnić, że prawdziwy Bóg jest Stwórcą wszystkiego i nie może ograniczyć się do świątyni lub obrazu.
Jeremiasz 10:6-7: „Nie jesteś taki jak ty, Panie; jesteś wielki, a wielkie jest twoje imię u władzy. Kto cię nie będzie, O Król narodów? Każdy mądry narody i w całym jego królestwie tam, tam, tam, w całym Jego królestwie nie jest dla ciebie inaczej. " Jeremiasz mówi o wielkości i wyjątkowości Boga, który jest lepszy od wszystkich innych bogów lub bożków.
Jana 14:6: „Jezus odpowiedział mu, jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca oprócz mnie”. Jezus stwierdza, że jest jedynym sposobem poznania Boga i posiadania życia wiecznego, wzmacniając przesłanie Izajasza 44 o potrzebie zaufania Bogu, a nie w innych bogach.
Efezjan 2:10: „Bo jesteśmy Jego własnymi, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych dzieł, które Bóg wcześniej przygotował dla nas, do i woli”. Paweł mówi o naszej tożsamości jako stworzeniach Boga, stworzonych do czynienia go i wychwalania go, zgodnie z przesłaniem Izajasza 44 o znaczeniu uznania Boga za naszego Stwórcę i Odkupiciela.
Chapters: