Księga Psalmów, 108
12. Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
12. Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Psalm 108 to połączenie części Psalmów 57 i 60, w których Psalmista Dawid wyraża swoje zaufanie do Boga i prosi o pomoc w trudnych czasach. Zaczyna chwalić Bogu, a następnie prosi go o pomoc w jego bitwach. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Psalmie 108:
Psalm 57:7: „Moje serce jest twarde, Boże, moje serce jest twarde; będę śpiewać i chwalić!” Ten werset jest podobny do początku Psalmu 108, w którym psalmista wyraża swoje pragnienie śpiewania i chwalenia Boga.
Psalm 60:11: „Daj nam pomoc przeciwko przeciwnikowi, ponieważ pomaganie człowiekowi jest bezużyteczne”. Ten werset jest związany z prośbą Psalmisty o pomoc w Psalmie 108:12, gdzie prosi Boga o pomoc wobec swoich wrogów.
Psalm 57:3: „Wyśle z nieba i uratuje mnie; upokorzy mnie, który chce mnie pożerać”. Werset ten jest związany z zaufaniem psalmisty w Bogu w Psalmie 108:6, gdzie stwierdza, że Bóg jest nad niebem i że Jego miłosierdzie leży na ziemi.
Psalm 60:12: „Z Bogiem dokonamy sprawności, a on zmiażdży naszych przeciwników”. Werset ten jest związany z tematem Boga, który pomaga psalmistowi w jego bitwach w Psalmie 108:13, gdzie prosi Boga o pomoc w zwycięstwie nad jego wrogami.
Psalm 57:9: „Będę cię chwalić wśród narodów, Panie, zaśpiewam was wśród narodów”. Werset ten jest związany z tematem uwielbienia Bogu w Psalmie 108:3, gdzie psalmista twierdzi, że będzie chwalił Boga wśród narodów i śpiewa pochwały między narodami.
“O amor e o temor devem sempre andar juntos. O temor sem amor torna-se covardia. São Padre Pio de Pietrelcina