Found 91 Results for: Podniósł
Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę. (Księga Psalmów 41, 10)
gdy Bóg na sąd się podniósł, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi. (Księga Psalmów 76, 10)
na skutek oburzenia Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił. (Księga Psalmów 102, 11)
podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody. (Księga Psalmów 107, 41)
W ten sposób wszyscy bezpiecznie doszli do ziemi judzkiej. Płakano po Jonatanie i jego towarzyszach, i zapanowała trwoga. Cały Izrael podniósł wielki płacz. (1 Machabejska 12, 52)
podniósł chwałę świątyni i pomnożył świątynne naczynia. (1 Machabejska 14, 15)
Gdy Szymon i jego synowie byli już pijani, podniósł się Ptolemeusz, a jego zwolennicy pochwycili za broń przeciw Szymonowi, wtargnęli tam, gdzie była uczta, i zamordowali go razem z dwoma synami i kilkoma z jego drużyny. (1 Machabejska 16, 16)
Żył jednak jeszcze i płonął gniewem. Podniósł się, choć krew z niego płynęła i rany były bolesne, a biegnąc minął żołnierzy. Stanął wreszcie na jakiejś urwistej skale. (2 Machabejska 14, 45)
Bo gdy upadną, jeden podniesie drugiego. Lecz samotnemu biada, gdy upadnie, a nie ma drugiego, który by go podniósł. (Księga Koheleta 4, 10)
Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom! (Mądrość Syracha 46, 2)
A nawet po swym zaśnięciu prorokował, oznajmił los królowi i z [głębi] ziemi głos swój podniósł w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu. (Mądrość Syracha 46, 20)
Czyż w młodości swej nie zabił olbrzyma i nie usunął hańby ludu, gdy podniósł rękę i kamieniem z procy obalił pychę Goliata? (Mądrość Syracha 47, 4)