1 A oto narody, którym Pan pozwolił pozostać, aby wystawić przez nie na próbę Izraela, wszystkich tych, którzy nie doświadczyli żadnej wojny z Kananejczykami -
2 a stało się to jedynie ze względu na dobro pokoleń izraelskich, aby je nauczyć sztuki wojennej, te zwłaszcza, które jej przedtem nie poznały -
3 pięciu władców filistyńskich oraz wszyscy Kananejczycy, Sydończycy i Chiwwici, którzy zamieszkiwali łańcuch gór Libanu, począwszy od góry Baal-Hermon aż do Wejścia do Chamat.
4 Byli oni przeznaczeni do wypróbowania Izraelitów, by można było poznać, czy będą strzec przykazań, które Pan dał ich przodkom za pośrednictwem Mojżesza.
5 Mieszkali więc Izraelici wśród Kananejczyków, Chetytów, Amorytów, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów,
6 żenili się z ich córkami i własne swoje córki dawali ich synom za żony, a także służyli ich bogom.
7 Izraelici popełniali to, co złe w oczach Pana. Zapominali o Panu, Bogu swoim, a służyli Baalom i Aszerom.
8 I znów zapłonął gniew Pana przeciw Izraelowi. Wydał więc ich w ręce Kuszan-Riszeataima, króla Aram-Naharaim, przeto Izraelici służyli mu przez osiem lat.
9 Wołali więc Izraelici do Pana i Pan sprawił, że powstał wśród Izraelitów wybawiciel, który ich wyswobodził - Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba.
10 Był nad nim duch Pana, i on sprawował sądy nad Izraelem. Gdy zaś wdał się w bitwę, Pan wydał w jego ręce Kuszan-Riszeataima, króla Aramu, tak iż jego ręka nad nim zaciążyła.
11 Kraj doznawał pokoju przez lat czterdzieści - - aż do śmierci Otniela, syna Kenaza.
12 A Izraelici znów zaczęli czynić to, co złe w oczach Pana, a Pan wzmocnił przeciw Izraelowi Eglona, króla Moabu, ponieważ czynili to, co złe w oczach Pana.
13 Eglon połączył się z Ammonitami i Amalekitami i podjął wyprawę, pobił Izraela i zdobył Miasto Palm.
14 Izraelici służyli Eglonowi, królowi Moabu, przez lat osiemnaście.
15 Wtedy Izraelici wołali do Pana i Pan wzbudził im wybawiciela, Ehuda, syna Gery, Beniaminity, który władał lewą ręką. Izraelici wysłali go z daniną do Eglona, króla Moabu.
16 Ehud przygotował sobie sztylet o dwóch ostrzach, długi na jeden łokieć, i schował go pod swoimi szatami na prawym biodrze.
17 Złożył więc daninę Eglonowi, królowi Moabu - a Eglon był bardzo otyły.
18 Oddawszy daninę [Ehud] odesłał ludzi, którzy ją przynieśli,
19 a sam zawrócił od bożków, które były ustawione koło Gilgal, i rzekł: Królu, mam ci coś powiedzieć w tajemnicy. Król powiedział: Sza! - - na co wszyscy otaczający go wyszli.
20 Ehud podszedł do niego. Król przebywał w letniej górnej komnacie, której używał dla siebie. Mam dla ciebie, królu, słowo od Boga! - rzekł do niego Ehud, na co ten podniósł się ze swego tronu.
21 Wtenczas Ehud sięgnął lewą ręką po sztylet, który schował na prawym biodrze, i utopił go w jego brzuchu.
22 Rękojeść wraz z ostrzem weszła do wnętrzności i utkwiła w tłuszczu, gdyż [Ehud] nie wydobył sztyletu z brzucha i wyszedł...
23 Następnie Ehud wyszedł przez ganek, zamknął za sobą drzwi komnaty i zasunął rygle.
24 Po jego odejściu nadeszli słudzy i spostrzegli, że drzwi letniej komnaty są zaryglowane. Mówili więc do siebie: Z pewnością chce okryć sobie nogi w letniej komnacie.
25 Czekali długo, aż się zaczęli niepokoić, dlaczego nie otwiera drzwi letniej komnaty. Wreszcie wziąwszy klucz otworzyli, a oto pan ich leżał martwy na ziemi.
26 Gdy oni czekali, Ehud uciekł, przeszedł koło bożków i bezpiecznie wrócił do Hasseira.
27 Wróciwszy, zatrąbił w róg na górze Efraima. Izraelici zeszli z góry, a on na ich czele.
28 Pójdźcie ze mną! - rzekł do nich - albowiem Pan wydał waszych wrogów, Moabitów, w wasze ręce. Poszli za nim, odcięli Moabitom bród na Jordanie i nie pozwalali nikomu przejść.
29 W tym czasie pobili około dziesięciu tysięcy Moabitów, wszystkich co silniejszych i waleczniejszych, tak że nikt nie uszedł.
30 W tym dniu Moab został poniżony pod ręką Izraela i odtąd żył kraj w spokoju przez lat osiemdziesiąt.
31 Po nim był Szamgar, syn Anata. Pobił on ościeniem na woły Filistynów w liczbie sześciuset ludzi - i on także wybawił Izraela.
Versículos relacionados com Księga Sedziów, 3:
Sędziowie 3 radzą sobie z sukcesją sędziów w Izraelu po śmierci Jozuego i tym, jak lud Izraela odbiega od Boga, wielbiąc bożków i służenie innym bogom. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w sędziach 3:
Powtórzonego Prawa 6:14: „Nie podążaj za innymi bogami, bogami ludów wokół was”. Ten werset ostrzega lud Izraela, aby nie czcili innych bogów i podążał za drogą Boga. Jest to istotne dla sędziów 3, w których lud Izraela odbiegł od Boga i uwielbiali innych bogów.
Exodus 20:3: „Nie będziesz mieć przede mną innych bogów”. Jest to pierwszy z dziesięciu przykazań przyznanych przez Boga Mojżeszowi. Jest to istotne dla sędziów 3, w których lud Izraela uwielbia innych bogów i odejdzie od Boga.
Powtórzonego Prawa. Ten werset opowiada o tym, jak lud Izraela uwielbia innych bogów zamiast Boga. Jest to istotne dla sędziów 3, w których lud Izraela odsunął się od Boga i uwielbiali innych bogów.
Jozuego 24:23: „Teraz wyrzuć obcych bogów, którzy są wśród was i zwracają się ze wszystkimi sercami Panu, Bogu Izraela”. Ten werset mówi o wyrzuceniu innych bogów i zwracaniu się do Pana. Jest to istotne dla sędziów 3, w których lud Izraela uwielbia innych bogów zamiast zwracać się do Boga.
Powtórzonego Prawa 4:23: „Zadbaj o to, aby nie zapomnieć o przymierzu, którego Pan, twój Bóg, zrobił z tobą; nie rób sobie żadnych bożków”. Ten werset mówi o nie zapominającym Boga Przymierza wykonanego z ludem Izraela i nie robienia bożków. Jest to istotne dla sędziów 3, w których lud Izraela odsunął się od Boga i kochali bożków.
Capítulos: