1 Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów.
2 Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei.
3 Dla człowieka skąpego bogactwa nie są dobrem, a sknerze na co pieniądze?
4 Ten, który gromadzi od ust sobie odejmując, dla innych gromadzi, a z jego dostatków inni wystawnie żyć będą.
5 Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? - nie ucieszy się on swoimi pieniędzmi.
6 Nie ma gorszego człowieka niż ten, który jest sknerą dla siebie samego, i to jest odpłatą za jego przewrotność:
7 jeśli coś dobrego zrobi, przez zapomnienie to uczyni, a na ostatek okaże swą przewrotność.
8 Zły jest, kto zazdrosnym okiem patrzy, odwraca oblicze i z góry spogląda na innych.
9 Oko chciwca nie zadowoli się tym, co posiada, a niegodziwa przewrotność wysusza duszę.
10 Oko złe zazdrości chleba, i brakuje go na jego stole.
11 Synu, stosownie do swej zamożności, staraj się o siebie, a ofiary Panu godnie przynoś!
12 Pamiętaj, że śmierć nie zwleka, a przymierze Szeolu nie zostało ci odkryte.
13 Zanim umrzesz, czyń dobrze przyjacielowi i według swej możności wydobądź coś i daj mu!
14 Nie pozbawiaj się dobra dzisiejszego, a przedmiot szlachetnego pożądania niech cię nie mija!
15 Czyż zostawisz drugiemu owoc swoich prac i trudy twoje na podział losem?
16 Dawaj, bierz i staraj się o rozrywki dla siebie, albowiem w Szeolu na próżno szukać przyjemności.
17 Wszelkie ciało starzeje się jak odzienie, i to jest odwieczne prawo: Na pewno umrzesz.
18 Jak gęste liście na bujnym drzewie, jedne spadają, a drugie wyrastają, podobnie pokolenia ciała i krwi, jedno umiera a drugie się rodzi.
19 Każde dzieło podlegające zepsuciu przepadnie i razem z nim pójdzie jego wykonawca.
20 Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi swego rozumu,
21 który rozważa drogi jej w swym sercu i zastanawia się nad jej ukrytymi sprawami.
22 Wyjdź za nią jak tropiciel i na drogach jej przygotuj zasadzkę!
23 Kto zaglądać będzie przez jej okna, kto słucha przy jej drzwiach;
24 kto zamieszka blisko jej domu i wbije kołek w jej ściany;
25 kto postawi namiot swój przy jej boku - ten zajmie miejsce w szczęśliwym mieszkaniu,
26 postawi swe dzieci pod jej dachem i pod jej gałęziami będzie przebywał.
27 Ona zasłoni go przed żarem i odpoczywać będzie w jej chwale.
Versículos relacionados com Mądrość Syracha, 14:
Kaznodziei rozdział 14 mówi o znaczeniu poszukiwania mądrości i podążania właściwą drogą w życiu, unikania pokus i grzechu. Podkreśla także przemianę życia i potrzebę przygotowania się do śmierci. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Przysłów 4:7 - „Mądrość jest najważniejsza; ponieważ mądrość, wykorzystuje wszystko, co masz w nabywaniu zrozumienia”. Ten werset podkreśla znaczenie mądrości i wiedzy oraz wzmacnia centralną ideę kościelnego rozdziału 14.
Psalm 39:4 - „Panie, poznaj mi swój koniec i jaką miarę moich dni, aby wiedzieć, jaki jestem kruche”. Ten psalm odzwierciedla przemianę życia i potrzebę przygotowania się do śmierci, tematów pokrytych kościelnym 14.
Przysłów 14:12 - „Jest sposób, w jaki człowiek wydaje się słuszny, ale jego celem są drogi śmierci”. To przysłowie podkreśla znaczenie wyboru właściwej drogi w życiu i podążania za mądrością, centralne tematy kościelne 14.
Psalm 90:12 - „Naucz nas opowiadać nasze dni w taki sposób, abyśmy dotarli do mądrych serc”. Ten Psalm mówi o przemijaniu życia i znaczeniu poszukiwania mądrości i zrozumienia w życiu, tematów zwróconych również do kościelnej 14.
Przysłów 16:25 - „Jest sposób, w jaki człowiek wydaje się słuszny, ale jego koniec są drogi śmierci”. To przysłowie podkreśla znaczenie wyboru właściwej drogi w życiu i podążaniu za mądrością i jest związane z głównym tematem kościelnego rozdziału 14.
Capítulos: