Fundar 22 Resultados para: surowo
Mógłbym teraz obejść się z wami surowo; ale Bóg ojca waszego tak mi powiedział ubiegłej nocy: Bacz, abyś w rozmowie z Jakubem niczego od niego nie żądał. (Księga Rodzaju 31, 29)
Gdy Józef ujrzał swoich braci, poznał ich; jednak udał, że jest im obcy, i przemówił do nich surowo tymi słowami: Skąd przyszliście? Odpowiedzieli: Z Kanaanu, aby kupić żywności. (Księga Rodzaju 42, 7)
Ów władca tego kraju przemawiał do nas surowo i wziął nas za szpiegów. (Księga Rodzaju 42, 30)
Wtedy Juda powiedział mu: Ów władca surowo nam przykazał: Nie pokazujcie mi się na oczy, jeśli brata waszego nie będzie z wami. (Księga Rodzaju 43, 3)
Pan rzekł do Mojżesza: Zstąp na dół i upomnij lud surowo, aby się nie zbliżał do Pana, chcąc Go zobaczyć, gdyż wielu z nich przypłaciłoby to życiem. (Księga Wyjścia 19, 21)
Wtedy rzekł Mojżesz do Pana: Lud nie będzie śmiał poejść do góry Synaj, gdyż zakazałeś mu tego surowo, mówiąc: Oznacz granicę około góry i ogłoś ją jako świętą. (Księga Wyjścia 19, 23)
Kto by pobił kijem swego niewolnika lub niewolnicę, tak iżby zmarli pod jego ręką, winien być surowo ukarany. (Księga Wyjścia 21, 20)
I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! (Ewangelia Mateusza 9, 30)
Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. (Ewangelia Mateusza 12, 16)
Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. (Ewangelia Mateusza 16, 20)
Jezus rozkazał mu surowo, i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. (Ewangelia Mateusza 17, 18)
Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego. (Ewangelia Marka 1, 25)